پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

هر شب دل پر خونم بر خاک درت افتد


هر شب دل پر خونم بر خاک درت افتد    باشد که چو روز آید بروی گذرت افتد
زیبد که ز درگاهت نومید نگردد باز    آن کس که به امیدی بر خاک درت افتد
آیم به درت افتم، تا جور کنی کمتر    از بخت بدم گویی خود بیشترت افتد
من خاک شوم، جانا، در رهگذرت افتم    آخر به غلط روزی بر من گذرت افتد
گفتم که: بده دادم، بیداد فزون کردی    بد رفت، ندانستم، گفتم: مگرت افتد
در عمر اگر یک دم خواهی که دهی دادم    ناگاه چو وابینی رایی دگرت افتد
کم نال، عراقی، زانک این قصه‌ی درد تو    گر شرح دهی عمری، هم مختصرت افتد


همچنین مشاهده کنید