الا، قد طال عهدی بالوصال

الا، قد طال عهدی بالوصال		و مالی الصبر عن ذاک الجمال
به وصلم دست گیر، ای دوست، آخر		به زیر پای هجرم چند مالی؟
یضیق من الفراق نطاق قلبی		و یشتاق الفاد الی الوصال
چه خوش باشد که پیش از مرگ بینم!		نشسته با تو یکدم جای خالی
فراقک لا یفارقنی زمانا		فمالی للجهر مولائی و مالی
دلا، درمان مجو، با درد خو کن		بجای وصل هجران است، حالی
اما ترثی لمکتب حزین		یان من النوی طول اللیالی
دلا، امیدوار وصل می‌باش		ز درد هجر آخر چند نالی؟
زمانا کنت لا ارضی بوصل		فصرت الان ارضی بالخیال
به دل نزدیکی، ار چه دوری از چشم		دلم را چون همیشه در خیالی
احن الیک و العبرات تجری		کما حق العطاش الی الزلال
عراقی، تا به خود می‌جویی او را		یقین می‌دان که دربند محالی