در اشارت به عشق

رونق ایام جوانی‌ست عشق		مایه‌ی کام دو جهانی‌ست عشق
میل تحرک به فلک عشق داد		ذوق تجرد به ملک عشق داد
چون گل جان بوی تعشق گرفت		با گل تن رنگ تعلق گرفت
رابطه‌ی جان و تن ما ازوست		مردن ما، زیستن ما، ازوست
مه که به شب نوردهی یافته		پرتوی از مهر بر او تافته
خاک ز گردون نشود تابناک		تا اثر مهر نیفتد به خاک
زندگی دل به غم عاشقی‌ست		تارک جان در قدم عاشقی‌ست