کدام یار که ما را پیام یار آرد

کدام یار که ما را پیام یار آرد		از آن دیار حدیثی بدین دیار آرد
که می‌رود که ز یاران مهربان خبری		بدین غریب پریشان دلفگار آرد
بتشنگان بیابان برد بشارت آب		ببلبلان چمن مژده‌ی بهار آرد
اگر نه لطف نماید نسیم باد صبا		بمرغ زار که بوئی ز مرغزار آرد
خیال روی نگارم اگر نگیرد دست		که طاقت غم هجران آن نگار آرد
بسی تحمل خار جفا بباید کرد		که تا نهال مودت گلی ببار آرد
ز بهر دفع خمارم که می‌تواند رفت		که جرعه‌ئی می نوشین خوشگوار آرد
بجای سرمه‌ام از خاک کوی او گردی		برای روشنی چشم اشکبار آرد
سلام و خدمت خواجو بدان دیار برد		پیام یار سفر کرده سوی یار آرد