غرابا مزن بیشتر زین نعیقا

غرابا مزن بیشتر زین نعیقا		که مهجور کردی مرا ازعشیقا
نعیق تو بسیار و ما را عشیقی		نباید به یک دوست چندین نعیقا
ایا رسم و اطلال معشوق وافی		شدی زیر سنگ زمانه سحیقا
عنیزه برفت از تو و کرد منزل		به مقراط و سقط اللوی و عقیقا
خوشا منزلا، خرما جایگاها		که آنجاست آن سرو بالا رفیقا
بود سرو در باغ و دارد بت من		همی بر سر سرو باغی انیقا
ایا لهف نفسی که این عشق بامن		چنین خانگی گشت و چونین عتیقا
ز خواب هوی گشت بیدار هرکس		نخواهم شدن من ز خوابش مفیقا
بدان شب که معشوق من مرتحل شد		دلی داشتم ناصبور و قلیقا
فلک چون بیابان و مه چون مسافر		منازل: منازل، مجره: طریقا
بریدم بدان کشتی کوه‌لنگر		مکانی بعید و فلاتی سحیقا