در بیان آنک نقض عهد و توبه موجب بلا بود بلک موجب مسخ ...

نقض میثاق و شکست توبه‌ها		موجب لعنت شود در انتها
نقض توبه و عهد آن اصحاب سبت		موجب مسخ آمد و اهلاک و مقت
پس خدا آن قوم را بوزینه کرد		چونک عهد حق شکستند از نبرد
اندرین امت نبد مسخ بدن		لیک مسخ دل بود ای بوالفطن
چون دل بوزینه گردد آن دلش		از دل بوزینه شد خوار آن گلش
گر هنر بودی دلش را ز اختبار		خوار کی بودی ز صورت آن حمار
آن سگ اصحاب خوش بد سیرتش		هیچ بودش منقصت زان صورتش
مسخ ظاهر بود اهل سبت را		تا ببیند خلق ظاهر کبت را
از ره سر صد هزاران دگر		گشته از توبه شکستن خوک و خر