استفاده از نور برای از بین بردن ضائعات سمی

از روشهای عمده برای زدودن مواد زائد وفضولات سمی که طی چند سال اخیر کشف شده است. دو روش موفقیت آمیزبوده است که کم وبیش با نوردرارتباط است. یکی زدودن فضولات هیدروکربن های کلردارفرار ودیگری پالایش آبهای زیرزمینی آلوده.گازها ومایعاتی را که شامل هیدرو کربن های کلردار فرار است می توان به شیوه ی RPD (کلرزایی کاهشی به وسیله ی نور) به برخی مواد سودمند تبدیل کرد. دراین شیوه از نور فرابنفش و یک محیط کاهنده ی مناسب برای انجام عمل تبدیل استفاده می شود. فرایند RPD دردماهای ملایم صورت می گیرد وهیچگونه دوده ی کربن با موادی که جرم مولکولی زیاد داشته باشند پدید نمی آورد. با این روش می توان برخی مواد خطرناک همچون ونییل کلرید و دی کلرواتیلن ودی کلرو متان را برای تولید HCl اتیلن واستیلن واتان به کار برد. با فروش مواد بازیافته ی جدید می توان هزینه ی اجرای فرایندهای RPD را تامین کرد.
دورریختن مواد شیمیایی سمی وسرایت آنها به اعماق زمین نشست ازمخازن ضایعات زیرزمینی و مخازن آهنی زنگ زده همگی به آلوده شدن آبهای زیرزمینی کمک می کنند.این گونه مواد سمی موجود در آبهای زیرزمینی کمک می کنند. این گونه مواد سمی موجود در آبهای زیرزمینی را نیز می توان به کمک نور در هم شکست وتغییر ماهیت داد. دانشمندان در تحقیقات خود نوعی کاتالیزور نوری (فتو کاتالیست) به آب آلوده می افزایند وآب راازلوله های شیشه ای باریک وبلند عبور میدهند تا در معرض نور خورشید قرار بگیرد.
نور خورشید کاتالیزور را فعال می کند واین به نوبه ی خود موادسمی را به مواد غیرسمی تجزیه می کند. این روش می تواند آلودگی های پاک کننده ی صنعتی معروف به تری کلرو اتیلن را از طریق استفاده از کاتالیزور تیتانیم دیوکسید بزاید. واکنش این کاتالیزور با آب به تولید یون‌های هیدروکسید منجر می‌شود. این یونها تری کلرو اتیلن را به آب وکربن دیوکسید وهیدروکلریک اسید رقیق تبدیل می کنند. محققان معتقدند این نوع فرایندها افزون برهیدروکربن‌های کلردار می‌توانند روی بنزن ورنگ‌های صنعتی وآفت‌کش‌ها نیزاثرمشابهی داشته باشند.

منبع : مرکز آموزش فرزانگان قم