موسیقی سنتی ، استان خوزستان

آهنگ شوشتری گوشه‌ای از همایون است. شوشتر بر روی تمام دستگاه‌های موسیقی ایران آهنگ‌های محلی دارد و برای هر كدام از دستگاه‌های موسیقی ایران یك ردیف محلی در شوشتر اجرا و خوانده می‌شود. اغلب باغبان‌ها، بافنده‌‌ها و بیشتر مردم، موسیقی را خوب می‌دانند و آواز محلی را خوب می‌خوانند. آلات موسیقی خوزستان عبارتند از : نی جفته، سرنا، تار، تنبك، دایره،‌ دهل و نی هفت‌بند.
موسیقی عرب وامدار انواع شعر همانند «ابوزیه»، «عتاب»، «ابوطلگه» یا «بسته» و نظایر آن است. گروه‌های آواز‌خوان كه در محل آنان را «الخاشبه» می‌گویند با ادوات و آلات موسیقی عربی كار می‌كنند. موسیقی و آواز بسیار غمناك عربی محلی وجود دارد كه به نام مبدع آن علوان، «علوانیه» نامیده می‌شود و نظیر آواز «امیری» مردم مازندران است. در «عتاب» نیز نوعی غم و اندوه احساس می‌شود ولی «ابوطلگه» یا «بسته» كه هم به شكل فردی و اغلب به شكل جمعی خوانده می‌شود با شادی و گاه با رقص یا «طلگت اصبع» همراه است. ابزارهای موسیقی محلی عربی عبارتند از: مطبگ، ماصول، النای، العذابه، الطبله، الدف، الزنجاری، سچابیق،‌ رباب، سنتور و دَمام.