هنر معمارى

هنر معمارى از بارزترين جلوه‌هاى فرهنگ هر قوم و هر دورهٔ تاريخى و نمايشگر گوياى فضاى زيست‌ آدمى است.

اين هنر در گذشته تابع اصول و ضوابط کمابيش معين و شناخته شده‌اى بود و پيوندى استوار و ناگسستنى با فرهنگ‌ جامعه و الگوهاى رفتارى داشت. به همين دليل معمارى هر دوره انعکاسى از فرهنگ و هنر آن دوره محسوب مى‌شد و هر سبک جديد معمارى بر اصول، روش‌ها و سنت‌هاى سبک‌هاى پيشين استوار بود.

تحولاتى که از آغاز قرن معاصر شروع شد، موجب گسيخته شدن رشته‌هاى پيوند بين برخى مظاهر و جلوه‌هاى زندگى با فرهنگ جامعه شد و در نتيجه اين روند معمارى سنتى از حرکت باز ايستاد و در بسيارى عرصه‌ها مورد بى‌توجهى واقع شد.