جایگاه توریسم در جغرافیای انسانی

جغرافيا در تعريف و تبيين توريسم از ارائه يک تعريف صرف علمى قديمى فراتر رفته و توريسم را در چارچوب کلى جغرافياى انسانى - اجتماعى به‌عنوان يکى از نقش‌هاى اساسى انسان به‌شمار مى‌آورد. نقش را مى‌توان در مفهوم کلى آن با وظيفه، فعاليت، يا اظهار وجود معنى کرد. از اين نقطه‌نظر وجود انسان يک سلسله نقش‌هاى اساسى را در حيات خود ايفاء مى‌کند که عبارتند از:

- نقش توليدمثل و تداوم بقاء

- نقش سُکنى داشتن

- نقش کارکردن

- نقش آموزش ديدن و پرورش يافتن

- نقش تأمين و تدارک ديدن نيازها

- نقش جابه‌جا شدن و رفت و آمد

- نقش فراغت و استراحت

ايفاء چنين نقش‌هائى از انسان علت وجودى وى را به‌خوبى توجيه مى‌کند. در جغرافيائى اجتماعى (Social Geography) براى اولين‌‌بار فرانس شافر (Franz Schaffer) در سال ۱۹۸۶ نقش‌هاى اساسى انسان را به‌شرح فوق طبقه‌بندى کرده است. تمام نقش‌هاى وجودى انسان فضا و مکان خاص خود را دارا هستند و همين‌طور تأسيسات استقرار يافته خود را دارند که تفکيک الگوهاى ناحيه‌اى آن و ثبت و توصيف هريک از آنها به‌عهدهٔ جغرافيا است.