هر زمان شوری دگر دارم ز تو

هر زمان شوری دگر دارم ز تو		هر نفس دل خسته‌تر دارم ز تو
بر بساط عشق تو هر دو جهان		می ببازم تا خبر دارم ز تو
خاک بر فرقم اگر جز خون دل		هیچ آبی بر جگر دارم ز تو
چون ندارم هیچ آبی بر جگر		پس چگونه چشم تر دارم ز تو
نه که چشم من تر است از خون دل		زانکه دل خون تا به سر دارم ز تو
این دل یکتای من شد تو به تو		هر تویی عشق دگر دارم ز تو
نی خطا گفتم که در دل توی نیست		هم توی تویی اگر دارم ز تو
گفته بودی دل ز من بردار و رو		دل چو خون شد من چه بردارم ز تو
هر شبی چون شمع بی‌صبح رخت		سوز و تفی تا سحر دارم ز تو
چون برآید صبح همچون آفتاب		زرد رویی در بدر دارم ز تو
همچو چنگی هر رگی در پرده‌ای		سوی دردی راه بر دارم ز تو
همچو نی دل پر خروش و تن نزار		جزو جزوم نوحه‌گر دارم ز تو
ماه رویا کار من از دست شد		تا کی آخر دست بردارم ز تو
کوه غم برگیر از جانم از آنک		دست با غم در کمر دارم ز تو
خیز ای عطار و سر در عشق باز		تا کی آخر دردسر دارم ز تو