هارى يک انسفاليت ويروسى است که معمولاً از طريق بزاق حيوان آلوده انتقال مىيابد، گرچه انتقال از راه ذرات معلق هوا نيز گزارش شده است. در حدود ۳۰% از مبتلايان به هاري، سابقهٔ گازگرفتگى وجود ندارد.
|
|
|
زخم بايد سريعاً و مکرراً با آب و صابون شستشو داده شود. بايد پروفيلاکسى کزاز تجويز شده، در موارد شديد، محل اطراف زخم توسط سرم ضد هارى (نصف دوز کلي) انفيلتره گردد. اگر حيوان تحريکشده باشد، درمان با واکسن و سرم ضرورت اورژانسى کمترى دارد. اگر خفاش بيمار را گاز گرفته باشد، استفاده از آنتىسرم لازم مىباشد.
|
|
درمان شامل آنتىبادى پاسيو و واکسن مىباشد. فرم اپتيمال ايمنسازى پاسيو، استفاده از ايمونوگلوبولين هارى انسانى (IU/kg۲۰) مىباشد. ۵۰% گلوبولين بايد براى انفيلتراسيون زخم، و بقيه براى تزريق داخل عضلانى مصرف شود. اگر گاماگلبولين انسانى در دست نباشد، مىتوان پس از انجام آزمايش از نظر حساسيت سرم اسب، از آنتىسرم اسبى هارى (۴۰IU/kg) استفاده نمود. ايمنى فعال با واکسن هارى سلول ديپلوئيد انسان که بهصورت تزريق داخل عضلانى در روزهاى ۰،۳، ۷، ۱۴ و ۲۸ پس از مواجهه تجويز مىگردد، حاصل مىشود.
|
|
پروفيلاکسى قبل از مواجه با ۳ تزريق واکسن سلول ديپلوئيد براى افراد پرخطر (دامپزشکان، افرادى که با حيوانات سروکار دارند) توصيه مىشود.
|
|
|
اين بيمارى بسيار وخيم که تقريباً همواره کشنده است، نياز به مراقبت شديد و ماهرانه و توجه به راه هوائي، حفظ اکسيژناسيون و کنترل تشنجها دارد.
|
|
|
با شروع نشانهها، معمولاً بعد از ۳-۲ روز درنتيجه نارسائى قلبى يا تنفسى با فلج عمومي، مرگ رخ مىدهد.
|