یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا

روش تک-دوربینه


معمولاً اغلب برنامه‌هاى تلويزيونى توسط چند دوربين تهيه مى‌شوند. اما براى پرداخت بصرى مؤثر يک برنامه لزوماً چنين پيچيدگى ضرورى نيست. به‌طور کلى براى تهيهٔ يک برنامه به دو حالت از دوربين استفاده مى‌شود:
۱. در حالت اول، قصد ما اين است که آگاهانه وظايف مربوط به عامل دوربين در برنامه را به يک دوربين متحرک واگذار کنيم؛ در اين شرايط، رويداد و صحنه‌پردازى متناسب با اين روش تنظيم مى‌شوند.
۲. در حالت دوم، براى تصويربردارى از رويداد منفرد مجبور هستيم به‌دليل محدوديت امکانات از يک دوربين استفاده کنيم.
- تصويربردارى ناپيوسته:
در روش‌هاى معمول فيلم‌بردارى از يک دوربين استفاده مى‌شود و همهٔ عملکرد دوربين به نماهاى منفرد تفکيک مى‌شود؛ در اين صورت رويداد و موضع دوربين (و حتى صحنه‌پردازي) چنان تعيين مى‌شود که با هر يک از نماهاى منفرد متناسب باشد. کاربرد اين روش مستلزم توجه بسيار به حفظ تداوم (رويداد، وضعيت بازيگر و صحنه، و حالات بيانى بازيگر) است و غالباً به تکرار رويداد (اجراء بازيگران) و فيلم‌بردارى مجدد از زواياى مختلف نياز دارد تا فرآيند تدوين فيلم را ساده‌تر کند. در تلويزيون نيز اين روش قابل اجراء است و مى‌توان با يک دوربين به‌طور ناپيوسته رويداد مورد نظر را تصويربردارى کرد. اين سبک برنامه‌سازى با تحول و پيشرفت وسايل و امکانات تدوين نوار ويدئو گسترش بسيارى در صنعت تلويزيون پيدا کرده است.
- امکانات محدود:
با طرح و برنامه‌ريزى دقيق مى‌توان به کمک يک دوربين ايستا (غيرمتحرک) که يک عدسى با فاصلهٔ کانونى ثابت (زاويهٔ ثابت) دارد، رويدادى را به‌طور پيوسته تصويربردارى کرد و از نرمش و تنوع قابل‌ملاحظهٔ نماها نيز برخوردار شد. در اين حالت لازم است طرح رويداد با حرکت و تنوع بصرى همراه باشد، به‌طور مثال، بازيگران را در اطراف صحنه به حرکت وا داريد و کانون‌هاى توجه را از نقطه‌اى به نقطهٔ ديگر جلب کنيد.
براى ايجاد تنوع در اندازهٔ نماها مى‌توان موضوع‌ها را در فواصل مختلف از دوربين قرار داد. ممکن است اشياءِ بزرگ‌تر در نقاط دورتر و اشياءِ کوچک‌تر در پيش‌زمينهٔ صحنه قرار گيرند. ميزهاى گردان که اشياء ــ‌موضوع‌هاــ روى آنها قرار مى‌گيرند به دوربين کمک مى‌کنند تا موضوع را از زواياى مختلف ببيند (در اين روش از آينه‌ها نيز استفاده مى‌شود). معمولاً با روش 'تغيير وضوح' از يک شيء به شيءِ ديگر مى‌توان توجه بيننده را از پيش‌زمينه به پس‌زمينه انتقال داد.
- تنوع زاويه:
اگر دوربين شما متحرک و مجهز به عدسى زوم باشد فرصت‌هاى ديگرى براى ايجاد تنوع بصرى داريد. به‌طور مثال، براى تغيير ديدگاه دوربين بدون جلب توجه مى‌توان موضع آن را در خلال رويداد تغيير داد؛ حرکت منحنى دوربين در خلال حرکت موضوع و احتمالاً زوم مختصرى براى کاهش مقدار حرکت دوربين به جلو. هنگامى که مجرى برنامه براى اشاره به نقشهٔ ديوارى به طرف آن مى‌چرخد، دوربين مى‌تواند ورى نقشه زوم کند. يا هنگامى که شيئى را در دست مى‌گيرد تا در نماى نزديک ديده شود، دوربين به عقب زوم کند تا نماى متوسط مجرى را بگيرد. حرکت زوم در اين موارد بدون ايجاد خلل در تمرکز بيننده به متنوع بودن نماها نيز کمک مى‌کند.
- ميان‌نما يا نماى ميانى:
استفاده از تصاوير ميان‌نما مانند اسلايد‌ها، فيلم‌ يا نوار ويدئو فرصتى است که دوربين تغيير مکان داده يا نماى خود را عوض کند. ميان نماها قادر هستند اطلاعاتى بصرى را نمايش دهند که توسط دوربين استوديو قابل پوشش نيست. اما مراقب باشيد که تصاوير ميان‌نما، تداوم بصرى رويداد شما را مختل نسازند.


همچنین مشاهده کنید