فص، فض، فع، فغ، فق

	فصل کردن آسان است، وصل کردن مشکل است
	فصل کردن می‌توان، پیوند کردن مشکل است
		صورت دیگری است از مَثَل پیشین
	فضل گل دلیل نقص خار است٭
			٭ ز فضلش نقص بدخواهان بیفزود	که......................... (ادیب صابر)
	فضل و هنر است مایهٔ مرد٭
		رک: ز دانش بِهْ اندر جهان هیچ نیست
			٭ .........................	از خلعت و از کمر چه خیزد (جمال‌الدین عبدالرزاق)
	فضول را بردند جهنّم گفت هیزمش تر است!
		نظیر:
		اگر فضول نباشد جهان گلستان است
		ـ اگر فضول نباشد شاه چه می‌داند پس قلعه کجاست؟
	فعل آمد حصهٔ مردانِ مرد (مولوی)
		رک: دو صد گفته چو نیم کردار نیست
	فعل هر کس به اصل اوست دلیل٭
		نظیر:
		فعل هر کس گواه فطرت اوست (نعیم اصفهانی)
		ـ شجرات را از ثمرات شناسند
			٭ فعل بد نیست کار مرد اصیل	........................ (مکتبی)
	فعل هرکس گواهِ فطرت اوست (نعیم اصفهانی)
		رک: فعل هرکس به اصل اوست دلیل
	فغان کز هر چه ترسیدم رسیدم٭
		رک: آمد به سرم از آنچه می‌ترسیدم
			٭ همی ترسیدم من از روز جدائی	................................. (...؟)
	فقیر درِ جهنم نشسته است٭
		نظیر: آدم بینوا در دو جهان رو سیاه است
			٭ یعنی برای رفع احتیاجات خود زود مرتکب گناه می‌شود
	فقیر در ولایت خود غریب و غنی در غربت آشنا و عزیز است
		نظیر: منعم به دشت و کوه و بیابان غریب نیست	هر جا که رفت خیمه زد و بارگاه ساخت (سعدی)
		نیزرک: منعم اگر سر پا نشیند خایه‌اش آلو سیاه است!
	فقیر و فقرا خودشان کارهای خودشان را انجام می‌دهند
	می‌گوید ارباب ملکی به دیدن یک نفر از رعایای خود رفته بود. چون دید بچّه‌هایش خیلی شبیه او هستند پریسید چکار کرده‌ای که بچه‌هایت اینقدر به تو رفته‌اند. جواب داد چون ما فقیر فقرا خودمان باید کارهای خودمان را بکنیم. (به نقل از صندوقچهٔ اسرار، ص ۴۴)
		نظیر: اولاد حلال‌زاده را آدم باید خودش پس بیندازد
		نیزرک: آدم فقیر و بیچاره کار خودش را خودش می‌کند
	فقیری عیب نیست (یا: فقیری عار نیست)
		رک: آدم فقیر را از شهر بیرون نمی‌کنند
		ـ آدم ندار را سر نمی‌برّند