سه شنبه, ۱۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 30 April, 2024
مجله ویستا
دورهٔ غزنوی و سلجوقی اول (۴۵۰-۵۵۱ هجری)
مقدمه، آغاز تأثير تازى در نثر دري، اختلاط خراسانيان و عراقيان، ابونصربنمشکان، ابوالفضل بيهقي، سبک بيهقي، نظامالملک، عنصرالمعالى کاوس، مجملالتواريخ، اسکندرنامه، سفرنامهٔ ناصرخسرو، کتب متصوفه و کتابهاى علمي. | |||||||||
در اين يک قرن انقلاباتى که موجب تغيير سبک و تجديد طريقهٔ نثر و نظم شود پديد نمىآيد جز آنکه به سبب انقراض سامانيان و تقسيم خراسان و ماوراءالنهر ميان خانان ترک (ترکان سمرقندي) و ملوک غزنين (غزنويان) خريداران علم و ادب بهويژه دوستداران زبان فارسى کم شد و آن اهتمامى که دربار بخارا در ايجاد تمدن تازهٔ فارسى و فرهنگ نو و ادبيات درى داشت در توقف ماند و شايد کار شعر در عصر محمود رونق گرفته باشد اما کار نثر بىرونق شد، زيرا هنوز کتابى که به نثر فارسى در اوايل اين قرن براى ملوک غزنه يا ملوک سمرقند نوشته شده باشد بهدست ما نيامده است، در شعر هم جز مدايح محمود و آنچه بهکار ترويج سياست مىخورد نحوهٔ ديگرى مثل قديم اتخاذ نمىشد و به يقين مىدانيم که اگر تشويق قبلى امراى طوس و وُلات سيمجورى خراسان نمىبود و فردوسى از بيستسال پيش - يعنى از عهد سامانيان - به سرودن شاهنامه دست نزده بود از داشتن آن کتاب هم محروم بوديم، خود آن گويندهٔ بزرگ از نبودن مميزى بصير در دربار غزنين چگونه مىنالد (۱) ، و آن شاعر از يافتن صله و جايزهاى که انتظار آن را داشت و چشم اميد به غزنين دوخته بود محروم ماند! | |||||||||
(۱) . فردوسى يکبار در اواخر داستان 'برزويهٔ پزشگ' جلد چهارم گويد: | |||||||||
| |||||||||
و باز در داستان 'پرويز و شيرين' گويد: | |||||||||
| |||||||||
و از مقدمات اين شعر پيدا است که به شاه گفتهاند يا خود شاه گفته است که اشعار 'شاهنامه' بد است، و پيدا است که بازار شعرشناسى مانند قديم رونقى نداشته است! | |||||||||
گويا به همين علت يعنى موجود نبودن باعث و مُحَرِّض تازهاى در تاريخ و احياء آثار ملى سبک نثر تغيير عمده نيافت. و اگر چيزى از گوشه و کنار بهوجود آمد به همان سبک و شيوهٔ ديرينه نوشته مىشد، مانند کتاب ناصرخسرو علوى که در نيمهٔ دوم قرن پنجم تأليف يافته است و با شيوهٔ نثر سامانيان برابر است و غالب الفاظ و ترکيبات و اصطلاحات قديم را در آن رسالات به قرار اصل است، همچنين دو رسالهاى که از شهمردانبنابىالخير در دست است به همين منوال است که به سبک قديم انشاء شده است، و تاريخ سيستان و تاريخ گرديزى و اسکندرنامه نيز داراى سبک کهنه است، و کتب متصوّفه نيز با وجود آزادى که اين طايفه در هر کار براى خود پيش گرفته بودند و اصطلاحات نو وضع کرده، معذلک به شيوهٔ قديم کاملاً شبيه است، اتفاقاً در نظم شعر هم بين شعراى محمودى و شعراى سامانى تفاوت بسيار آشکارى موجود نيست. | |||||||||
علت اينکه اين مباحث را جدا ساختيم براى آن بود که چند کتاب را که به سبکى خاص در اين قرن بهوجود آمده و از حيث سبک و شيوهٔ استقلالى داشت و لايق بود که براى آنها فصلى جداگانه بازگردد، از اعتبار خود نينداخته باشيم و از آن کتب يکى نوشتههاى ابونصر مشکان، دو ديگر تاريخ بيهقى و سه ديگر سيرالملوک خواجه نظامالملک و چهارم قابوسنامهٔ عنصرالمعالى کاوس است که با سبک قديم تفاوتهائى دارند، و هر کدام جداگانه قابل بحث و مطالعه است، و اتفاقاً شيوهٔ اين کتب پس از طى شدن قرن پنجم نيز بهتدريج فراموش مىشود، و بلافاصله سبک نثر ديگرگون شده و نثر فنى بهوجود مىآيد. |
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
ایران مجلس شورای اسلامی بابک زنجانی مجلس دولت سیزدهم اصغر جهانگیر خلیج فارس دولت لایحه بودجه 1403 شورای نگهبان حجاب مجلس یازدهم
تهران هواشناسی قوه قضاییه آموزش و پرورش سیل شهرداری تهران فضای مجازی سلامت شورای شهر تهران پلیس قتل سازمان هواشناسی
خودرو قیمت دلار قیمت طلا قیمت خودرو سایپا کارگران ایران خودرو دلار بازار خودرو چین مالیات بانک مرکزی
تلویزیون سریال سینمای ایران رسانه سینما دفاع مقدس تئاتر موسیقی فیلم رسانه ملی بازیگر کتاب
سازمان سنجش
رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه فلسطین آمریکا جنگ غزه حماس نوار غزه روسیه عربستان ترکیه اوکراین
فوتبال پرسپولیس استقلال سپاهان تراکتور باشگاه استقلال تیم ملی فوتسال ایران فوتسال بازی باشگاه پرسپولیس وحید شمسایی لیگ برتر
هوش مصنوعی اینترنت ناسا تبلیغات اینستاگرام فناوری همراه اول ماه گوگل اپل آیفون ایرانسل
داروخانه ویتامین کاهش وزن دیابت خواب طول عمر چاقی سلامت روان فروش اینترنتی دارو بارداری