نقرس (Gout)

يک ناهنجارى متابوليسم پورين که علامت مشخصهٔ آن سطوح غيرطبيعى بالاى اسيد اوريک در خون و رسوب اورات سديم در بافت‌هاى نرم و استخوانى نظير مفاصل، غضروف‌ها و تاندون‌ها مى‌باشد. هيپراوريسمى در نقرس ممکن است به‌خاطر توليد بيش از حد اسيد اوريک و يا ناکافى بودن دفع آن توسط کليه باشد.

درمان تغذيه‌اى

براى اجتناب از اضافه شدن پورين‌هاى اگزوژن به اضافه بار از پيش موجود اسيد اوريک، اعمال برخى محدوديت‌ها در پورين‌هاى رژيمى در مرحلهٔ حاد بيمارى ممکن است مفيد باشد. رژيم محدود از پورين به مثابه يک کمک فرعى براى درمان داروئى به کاهش ترشح اسيد اوريک از ۲۰۰ تا ۴۰۰ ميلى‌گرم در روز کمک کرده و ميانگين سطح اسيد اوريک سرم را تا ۱۰۰ميلى‌ليتر / ۱mg پائين مى‌آورد. ساير ملاحظات رژيمى عبارتند از کنترل وزن و حفظ وزن مطلوب، افزايش دريافت مايعات (تا ۳ ليتر در روز) براى پيشگيرى از رسوب اورات در کليه‌ها و کنار گذاشتن الکل چرا که الکل ترشح و دفع ادرارى اورات توسط کليه را مهار مى‌نمايد. پروتئين را به g ۰/۸-۱ بر حسب کيلوگرم وزن بدن محدود نمائيد، گوشت نبايد از ۹۰ تا ۱۲۰ گرم به ازاء هر وعده خوراکى بيشتر داده شود. براى افزايش دفع اورات لازم است رژيم پرکربوهيدرات و کم‌چربى تجويز شود. در اواخر شب از خوردن لقمه‌هاى سنگين و زياد پرهيز نموده و براى افزايش حلاليت اسيد اوريک، ادرار را قليائى نمائيد.