|
|
بيمارى ويروسى شديداً واگيرى است که داراى مراحل متعددى است که حيوانات مختلف و انسان را مبتلا مىکند و با تشکيل دانهاى ريزى برروى پوست، غشاى مخاطي، پستانها و نوک پستانها مشخص مىشود. که تبديل به تاول شده و پس از مدتى پاره شده، خشک مىشود و از خود پوستهها و دملهائى را بر جاى مىگذارد. بيمارى آبله شتر يکى از متداولترين و شايعترين بيمارىهاى شتر در ايران است و بروز بيمارى در بين شترهاى ايران سابقه طولانى دارد و مدارکى از مشاهده آن در سالهاى مختلف موجود است.
|
|
قديمىترين گزارش رسمى موجود در آرشيو سازمان دامپزشکى کشور مربوط به مشاهده يک نفر شتر مبتلا به آبله در قريه بزمان از توابع شهرستان خاش در سال ۱۳۳۶ مىباشد. ويروس آبله شتر در ايران توسط کارشناسان مؤسسه رازى جدا شده است.
|
|
همچنين در سال ۱۳۶۳ همهگيرىهاى محدودى از بيمارى در مناطقى از جمله اصفهان، کرمان، فارس، خوزستان و سمنان با تلفاتى بهخصوص در ميان بچه شترها بروز نمود.
|
|
تاجبخش و نظرى (۱۳۵۸) بيمارى آبله شتر را در زابل و بخش بمپور استان سيستان و بلوچستان گزارش کردهاند.
|
|
|
بيمارى ويروسى حاد و فوقالعاده کشندهاى است که موجب عفونت مرکز دستگاه عصبى مىگردد و تمام حيوانات خونگرم و از آن جمله شترها را نيز مبتلا مىکند. بيمارى بهوسيله گاز گرفتن توسط حيوانات هار انتقال مىيابد و از مشخصات آن تحريک دستگاه حرکتى و تظاهرات درمانگاهى آن جنون و تمايل به حمله به ديگران و بلاخره فلج بالا روند و مرگ مىباشد.
|
|
در ايران مدارکى از ابتلاى شتر به بيمارىهاى هار با تائيد آزمايشگاهى انستيتو پارستور ايران موجود است (فيروزى ۱۳۶۷). در سال ۱۳۵۸ بيمارى هارى در منطقه قائين بهويژه در نواحى زيرکوه شيوع پيدا کرده و گزارشاتى وجود دارد که سگهاى هار انسان و شترها را گزيدهاند و بعد از مدتى علائم بالينى بيمارى در شترها مشاهده گرديد و ويروس بيمارى نيز توسط انستيتو پاستور ايران جدا گرديد. بيمارى هارى در منطقه مرزى نزديک افغانستان مشکل محلى مهمى را تشکيل مىدهد (تاجبخش و نظرى ۱۳۵۸).
|