شوری ز شراب خانه برخاست

شوری ز شراب خانه برخاست		برخاست غریوی از چپ و راست
تا چشم بتم چه فتنه انگیخت؟		کز هر طرفی هزار غوغاست
تا جام لبش کدام می داد؟		کز جرعه‌اش هر که هست شیداست
ساقی، قدحی، که مست عشقم		و آن باده هنوز در سر ماست
آن نعره‌ی شور هم‌چنان هست		وآن شیفتگی هنوز برجاست
کارم، که چو زلف توست در هم		بی‌قامت تو نمی‌شود راست
مقصود تویی مرا ز هستی		کز جام، غرض می مصفاست
آیینه‌ی روی توست جانم		عکس رخ تو درو هویداست
گل رنگ رخ تو دارد ، ارنه		رنگ رخش از پی چه زیباست ؟
ور سرو نه قامت تو دیده است		او را کشش از چه سوی بالاست؟
باغی است جهان، ز عکس رویت		خرم دل آن که در تماشاست
در باغ همه رخ تو بیند		از هر ورق گل، آن که بیناست
از عکس رخت دل عراقی		گلزار و بهار و باغ و صحراست