پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

تاندونیت‌ و تنوسینوویت‌ ـ tendinitis and tenosynovitis


تاندونیت‌ و تنوسینوویت‌ عبارت‌ است‌ از التهاب‌ دردناك‌ تاندون‌ (تاندونیت‌) و پوشش‌ تاندون‌ (تنوسینوویت‌). غالباً همزمان‌ ایجاد می‌گردند. به‌طور طبیعی‌ رشته‌های‌ تاندون‌ در رشته‌های‌ عضله‌ فرو می‌روند. عضله‌ اسكلتی‌ در هر انتهای‌ خود تاندونی‌ دارد كه‌ به‌ استخوان‌ می‌چسبند. نیروی‌ انقباض‌ عضله‌ از طریق‌ تاندون‌ منتقل‌ شده‌، تولید حركت‌ می‌كند.
ـ علایم‌ شایع‌:
۱. ضعف‌ در تاندون‌ به‌ علت‌ رسوب‌ كلسیمی‌ كه‌ غالباً همراه‌ تاندونیت‌ وجود دارند.
۲. محدودیت‌ حركت‌، حساسیت‌ به‌ لمس‌ و تورم‌ اطراف‌ تاندون‌ ملتهب‌. محل‌های‌ شایع‌ عبارتند از شانه‌، آرنج‌، تاندون‌ آشیل‌ یا عضله‌ دوقلو پشت‌ ساق‌ پا.
ـ علل‌ بیماری:
۱. وضعیت‌ قرارگیری‌ نامناسب‌
۲. آسیب‌ معمولاً ناشی‌ از فعالیت‌ ورزشی‌ سخت‌
۳. اختلالات‌ عضلانی‌ ـ اسكلتی‌ شامل‌ نقایص‌ مادرزادی‌ و روماتیسم‌
ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:
۱. استفاده‌ بیش‌ از حد از تاندون‌ها و مفاصل‌ خاص‌ در اثر شركت‌ در مسابقات‌ ورزشی‌
۲. حركت‌ غلط‌ و كشیدگی‌ در طی‌ فعالیت‌. به‌طور مثال‌ نگه‌ داشتن‌ و حركت‌ دادن‌ مكرر یك‌ راكت‌ تنیس‌ به‌طور غلط‌ ممكن‌ است‌ باعث‌ تاندونیت‌ در آرنج‌ گردد (آرنج‌ تنیس‌ بازان‌).
ـ پیشگیری‌:
۱. قبل‌ از هر فعالیتی‌ خود را گرم‌ كنید.
۲. روش‌های‌ مناسب‌ را برای‌ هر ورزشی‌ كه‌ تمایل‌ به‌ انجام‌ مرتب‌ آن‌ دارید، یاد بگیرید.
۳. قبل‌ از آغاز یك‌ ورزش‌، براساس‌ یك‌ برنامه‌ منظم‌، بدن‌ خود را گرم‌ كرده‌ و فشار بر عضلات‌ را به‌ تدریج‌ افزایش‌ دهید.
ـ عواقب‌ مورد انتظار:
معمولاً با درمان‌ و استراحت‌ تاندون‌ علاج‌ می‌گردد. بهبودی‌ 6 هفته‌ زمان‌ می‌برد.
ـ عوارض‌ احتمالی‌:
رسوب‌های‌ كلسیمی‌ بزرگ‌ در تاندون‌ ملتهب‌ كه‌ منجر به‌ اختلال‌ دایمی‌ می‌گردد («مفصل‌ منجمد»).
ـ درمان‌:
۱. آزمون‌های‌ تشخیصی‌ معمولاً لازم‌ نیستند (رادیوگرافی‌، رباط‌ها و تاندون‌ها را نشان‌ نمی‌دهد).
۲. درمان‌ بسته‌ به‌ علت‌، شدت‌ و طول‌ مدت‌ بیماری‌ فرق‌ می‌كند.
۳. در صورت‌ وجود درد شدید، سفتی‌ و حساسیت‌ به‌ لمس‌، ناحیه‌ آسیب‌دیده‌ را تا هنگامی‌ كه‌ درد قابل‌ تحمل‌تر گردد، استراحت‌ دهید.
۴. در مرحله‌ حاد یا پس‌ از تزریق‌، برروی‌ ناحیه‌ آسیب‌ دیده‌، كیسه‌ یخ‌ بگذارید.
۵. وقتی‌ درد كاهش‌ می‌یابد، ممكن‌ است‌ بخواهید به‌طور موقت‌ از اسپلینت‌ برای‌ آسیب‌ اندام‌ فوقانی‌ استفاده‌ كنید؛ برای‌ اندام‌ تحتانی‌ از چوب‌ زیر بغل‌، عصا یا بریس‌ استفاده‌ كنید.
۶. بعد از مرحله‌ حاد از گرم‌ كردن‌ استفاده‌ كنید. دوش‌ آب‌ داغ‌ بگیرید؛ در وان‌ حمام‌ غوطه‌ور شوید؛ از كمپرس‌ گرم‌ استفاده‌ كنید؛ از یك‌ لامپ‌ گرم‌كننده‌ یا پوشش‌ گرم‌كننده‌ استفاده‌ كنید.
۷. بانداژهای‌ كشی‌ ممكن‌ است‌ كمك‌كننده‌ باشند.
۸. تاندونیت‌ مزمن‌ ممكن‌ است‌ مستلزم‌ تغییرات‌ در شیوه‌ زندگی‌ برای‌ پیشگیری‌ از عود تحریك‌ مفصل‌ باشد.
ـ داروها:
۱. تزریق‌ بی‌حس‌ كننده‌های‌ موضعی‌ ممكن‌ است‌ توصیه‌ گردد.
۲. داروهای‌ ضد التهاب‌ غیراستروییدی‌ و مسكن‌ها مثل‌ استامینوفن‌، ایبوپروفن‌ یا آسپیرین‌
۳. تزریق‌ كورتیزون‌ در تاندون‌های‌ دردناك‌ و كلسیفیه‌. این‌ امر درد و التهاب‌ را كاهش‌ می‌دهد و اجازه‌ حركت‌ داده‌، مانع‌ از منجمد شدن‌ مفصل‌ می‌گردد. البته‌ هرچه‌ تزریقات‌ بیشتری‌ صورت‌ گیرد خطر عوارض‌ جانبی‌ آنها بیشتر می‌شود.
ـ فعالیت‌:
۱. به‌ محض‌ بهبود علایم‌ فعالیت‌های‌ طبیعی‌ خود را از سر بگیرید.
۲. به‌ محض‌ رفع‌ درد، فعالیت‌های‌ افزایش‌ دامنه‌ حركت‌ را آغاز كنید.
ـ رژیم‌ غذائی‌:
رژیم‌ غذایی‌ خاصی‌ ندارد.
ـ در این شرایط به پزشک خود مراجعه کنید:
۱. اگر درد و تورم‌ علی‌رغم‌ درمان‌ افزایش‌ یابد.
۲. اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ علایم‌ تاندونیت‌ را داشته‌ باشید.
۳. اگر دچار علایم‌ جدید و غیر قابل‌ توجیه‌ شده‌اید. داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبی‌ ایجاد كنند.


همچنین مشاهده کنید