سفوتاگزیم سدیم - CEFOTAXIME SODIUM

	نام فارسى		سفوتاگزيم سديم
	نام انگليسى		CEFOTAXIME SODIUM
	نام تجارى دارو		Claforan
	گروه دارويى		آنتى‌بيوتيک
	گروه شيميايى دارو		سفالوسپورين (نسل سوم)
	مكانيسم اثر		مهار سنتز ديوارۀ سلولى باكترى و بي‌ثبات كردن وضعيت اُسموتيك ديوارۀ سلولى باكتري.
	موارد مصرف		ارگانيسم‌هاى گرم منفي: هموفيلوس آنفلوانزا، E. Coli، نيسرياگنوره، نيسريامننژتيديس، پروتئوس ميرابيليس، كلبسيلا، ستيروباكتر، سراتيا، سالمونلا، شيگلا؛ ارگانيسم‌هاى گرم مثبت، استرپتوكوك پنومونيه، استاف پيوژن، استاف اورئوس، عفونت‌هاى دستگاه تنفسى تحتاني، عفونت‌هاى ادراري، پوستي، استخوان، عفونت‌هاى گنوكوكي، باكتريمي، سپتي‌سمي، مننژيت.
	ميزان مصرف		عفونت متوسط: بالغين: عضلاني/ وريدى 1 تا 2gr هر 12-8 ساعت داده مي‌شود. كودكان (زير 12 سال): روزانه 50 تا 180mg/kg از راه وريدى يا عضلانى در 4 دوز منقسم. عفونت‌هاى شديد: بالغين: عضلاني/ وريدى 2gr از دارو هر 4 ساعت داده مي‌شود، حداكثر تا 12g/day. در گنوره بدون عارضه 1gr به‌طور عضلانى داده مي‌شود. پروفيلاكسى جراحي: 1gr از راه وريدى يا عضلانى 1 ساعت قبل از عمل جراحي. در نارسائى شديد كليوى (كليرانس كراتينين زير 10ml/min) دوز دارو كاسته مي‌شود. موارد منع مصرف: حساسيت مفرط به سفالوسپورين‌ها، نوزادان.
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: دستگاه عصبى مركزي: سردرد، سرگيجه، ضعف، پاراستزي، تب و لرز. گوارشي: تهوع، استفراغ، اسهال، بي‌اشتهائي، درد، التهاب زبان (گلوسيت)، خونريزي، افزايش ALT،AST، بيليروبين، LDH، آلكالن فسفاتاز، درد شكمي. ادرارى تناسلي: دفع پروتئين از ادرار، واژينيت، خارش، کانديديازيس، افزايش BUN، مسموميت کليوي، نارسائى کليوي. خوني: لکوپني، ترومبوسيتوپني، اگرانولوسيتوز، آنمي، نوتروپني، لنفوسيتوز، ائوزينوفيلي، پان‌سيتوپني، آنمي‌هموليتيک. پوستي: راش، کهير، درماتيت، آنافيلاکس، درد، قرمزى (عضلاني)، التهاب (وريدي). احتياطات: در حساسيت مفرط به پني‌سيلين‌ها، حاملگى (در گروه B قرار دارد)، شيردهى و در بيمارى کليوى با احتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: اوج اثر: تزريق عضلانى ۳۰ دقيقه بعد، تزريق وريدى ۵ دقيقه بعد. انتشار: ورود به CNS در صورت التهاب مننژ. متابوليسم: کبدي. دفع: کليوى (نيمه عمر يک‌ساعت)، با همودياليز از بدن خارج مي‌شود. تداخلات داروئي: پروبنسيد باعث افزايش طول اثر آن مي‌شود؛ در صورت مصرف الکل ايجاد واکنش شبه ـ دي‌سولفيرام مي‌کند. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ تست‌هاى خوني: CBC, ALT, AST، بيلي‌روبين، LDH، آلکالن فسفاتاز، در درمان طولاني‌مدت، تست کومبس ماهيانه. ـ بررسى ماهيانه الکتروليت‌ها: سديم، پتاسيم در درمان بلندمدت. ـ وضعيت روزانه روده‌ها: در حالت بروز اسهال شديد دارو را قطع نمائيد چرا که مي‌تواند نشانگر کوليت با غشاء کاذب باشد. ـ محل تزريق از نظر نشت خارج عروقى مواد تزريقى و فلبيت، هر ۷۲ ساعت محل تزريق را عوض کنيد. توصيه‌ها: ـ پس از رقيق کردن ۱ گرم دارو در ۱۰ ميلي‌ليتر مايع مناسب دارو در طى ۵ـ۳ دقيقه از راه تزريق وريدى داده مي‌شود و سپس در مرحله بعدى دارو را در ۱۰۰ـ۵۰ ميلي‌ليتر از نرمال سالين يا دکستروز واتر رقيق نموده و در زمان نيم الى يک ساعت انفوزيون کنيد. ـ براى اطمينان از بين رفتن ميکروارگانيسم‌ها و جلوگيرى از اضافه شدن عفونت، دارو را به‌مدت ۱۴ـ۱۰ روز تجويز نمائيد. ـ از مخلوط ‌کردن دارو با محلول‌هاى قليائى مثل بي‌کربنات سديم، باربيتورات و آمينوگليکوزيد اجتناب کنيد. ـ استفاده از سوزن باريک در وريد بزرگ باعث کاهش خطر فلبيت مي‌شود. ـ پس از کامل کردن C&S دارو داده شود. ارزيابى باليني: پاسخ درماني: کاهش تب و لرز و بي‌حالي، درمان بايد ۷۲ـ۴۸ ساعت پس از قطع تب و يا منفى شدن کشت ادامه يابد. برون‌ده ادراري: در صورت کاهش دفع ادراري، پزشک را مطلع نمائيد چرا که مي‌تواند نشانگر مسموميت کليوى باشد. واکنش‌هاى آلرژيک: راش، کهير، خارش، لرز، تب، درد مفصلي، آنژيوادم، اين علائم چند روز پس از شروع درمان ايجاد مي‌شوند. پيشرفت زياده از حد عفونت: خارش اطراف مقعد، تب، بي‌حالي، قرمزي، درد، تورم، ترشح، راش، اسهال، تغيير در وضعيت سرفه و خلط مريض. اسهال شديد: ممکن است نشانه کوليت سود و ممبرانو باشد. آموزش به بيمار و خانواده: ـ تا گلودرد، کبودي، خونريزي، درد مفصل را گزارش کنند که ممکن است مبين ديسکرازى خونى باشد. ـ در افراد ديابتى از KETODIASTIX يا CLINISTIX استفاده شود. ـ از مصرف الکل يا مصرف همزمان الکل و دارو امتناع شود. تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي: افزايش (کاذب): ks ـ۱۷ ادراري. مثبت کاذب: پروتئين ادراري، کومبس مستقيم، گلوکز ادراري. تداخل با: CROSS-MATCHING درمان مصرف بيش از حد دارو: تجويز اپي‌نفرين، آنتي‌هيستامين، در صورت لزوم (آنافيلاکسي) استفاده از لوازم احياء.