قسم بر بی‌گناهی

مرگ از آن به که مرا از تو خجل باید بود		نه کتابی و نه حرفی و نه قیلی و نه قال
سخن بنده همینست و بر این نفزاید		که نیفزاید از این بیهده الا که ملال
تا که امید کمالست پس از هر نقصان		بیم نقصانت مباد از فلک ای کل کمال
به چنین جرم و تجنی که مرا افکندند		ای خداوند خدایت مفکن در اقوال