فا، فت، فد

	فارسی شکر است ترکی هنر است
	فارسی گو گر چه تازی خوشتر است
	فارغ منشین به هیچ جائی	میزن به دروغ دست و پائی
		رک: بیکاری‌ ام‌الفساد است
	فاقه٭ زنگ از دل بَرَد هم روی نورانی کند
		نظیر:
		دولت اندر فقر است و مردم غافلند (صائب)
		ـ دولت فقر خدایا به من ارزانی دار
			٭مقصود از فاقه فقر حقیقی است که از تصفیهٔ نفس و دل حاصل می‌شود
	فال بد بر زبان بد باشد (از جامع‌التمثیل)
		رک: بد آید فال چون باشی بداندیش
	فالت فال است، مُردنت امسال است، کلفت پوست شغال است (عا).
		به تمسخر به کسی گویند که سخت خرافاتی است و اعتقاد به فال و فالگیر و رمّال دارد
	فال نیکو بزن بر هر کاری (از جامع‌التمثیل)
		نظیر: حال نکو در قفای فال نکوست ـ فال نیکو زنید تا نیکیتان پیش آید
	فال نیکو زنید تا نیکیتان پیش آید
		رک: فال نیکو بزن بر هر کاری
	فال نیکو شگون مردان است
		رک: فال نیکو بزن به هر کاری
	فالیز جهان بهر خران آمده است (از مجموعهٔ امثال طبع هند)
		رک: دنیا به کام ابلهان است
	فتد میوه در آستین فراخ
		نظیر: پول پیش آدم پولدار می‌رود
	فتنهٔ خفته را مکن بیدار
		رک: فتنه در خواب است بیدارش مکن
	فتنه خیزد چو نشینند دو بد مست به‌هم٭
			٭ دانم آخر که دو چشم تو به پا فتنه کند	......................... (افسر قاجار)
	فتنه در خواب است بیدارش مکن
		نظیر:
		فتنهٔ خفته را مکن بیدار
		ـ شتر خفته، بلا دور
		ـ ظالمی را خفته دیدم نیم‌روز	گفتم این فتنه است خوابش برده بِهْ
		آنکه خوابش بهتر از بیداری است	آن چنان بد زندگانی خفته بِهْ (سعدی)
	فتنه فتنه است هر کجا باشد
		فتنه‌گر همیشه نعل زیر خاکستر دارد
	فتنه‌ها در عالم از تیغ زبان پیدا شود٭;
			٭گر چه می‌خوابد غبار فتنه‌ها از آب تیغ	......................... (واعظ)
	فدای خانهٔ در بسته‌ات شوم مجنون	به هر طرف که نظر می‌کنم بیابان است!
		رک: کسی که نمی‌داند خواجه حافظ شیرازی است!
	فدای یکتنِ بیگانه کآشنا باشد