سه شنبه, ۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 23 April, 2024
مجله ویستا

نشانگان‌ كارسینویید ـ carcinoid syndrome


نشانگان‌ كارسینویید عبارت‌ است‌ از گروهی‌ از علایم‌ ناشی‌ از نوعی‌ از تومورهای‌ بدخیم‌ (كارسینوییدها) در دیواره‌ روده‌ كوچك‌. كارسینوییدها سروتونین‌، هیستامین‌، پروستاگلاندین‌ها و هورمون‌های‌ مختلفی‌ را ترشح‌ می‌كنند. این‌ مواد باعث‌ بروز علایم‌ كارسینویید می‌شوند. تومورهای‌ اولیه‌ در نقاطی‌ مثل‌ آپاندیس‌، ایلئوم‌ ( نیمه‌ انتهایی‌ روده‌ كوچك‌ )، راست‌ روده‌، تخمدان‌ها، یا معده‌ به‌ وجود می‌آیند. بدخیمی‌ ممكن‌ است‌ گسترش‌ یابد و علایمی‌ در پوست‌، رگ‌های‌ خونی‌، كلیه‌، لوله‌ گوارش‌، كبد، قلب‌، و ریه‌ها ایجاد نماید.
ـ علایم‌ شایع‌:
كارسینوییدها رشد آهسته‌ای‌ دارند، و بسیاری‌ از بیماران‌ هیچ‌ علامتی‌ ندارند. تومور اولیه‌ ممكن‌ است‌ باعث‌ انسداد روده‌ شود، به‌طوری‌ كه‌ علایمی‌ چون‌ دل‌پیچه‌ دردناك‌ در وسط‌ شكم‌، استفراغ‌، تورم‌ شكم‌، و كاهش‌ وزن‌ ایجاد شوند. در تعدادی‌ از موارد، سلول‌های‌ كارسینوییدی‌ به‌ سایر نقاط‌ بدن‌ انتشار یافته‌ و تومورهای‌ ثانویه‌ تولیدكننده‌ هورمون‌ (سروتونین‌) ایجاد می‌كنند. ورزش‌ سنگین‌، مصرف‌ الكل‌، یا خوردن‌ موز، گوجه‌ فرنگی‌، آلو، آناناس‌، یا گردو ممكن‌ است‌ باعث‌ بروز علایم‌ از این‌ تومورهای‌ ثانویه‌ شوند. این‌ علایم‌ عبارتند از:
۱. برافروختگی‌ پوست‌ سر و گردن‌
۲. كاهش‌ وزن‌ بدون‌ توجیه‌
۳. اشك‌ریزش‌ چشم‌
۴. اسهال‌ و دل‌پیچه‌
۵. علایم‌ تنفسی‌ شبیه‌ آسم‌
۶. نارسایی‌ احتقانی‌ قلب‌
۷. نامنظمی‌ ضربان‌ قلب‌
۸. تهوع‌ و استفراغ‌
۹. كاهش‌ فشار خون‌
ـ علل‌ بیماری:
ناشناخته‌ است‌.
ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:
۱. سن‌ بیش‌ از 60 سال‌
۲. چاقی‌
۳. سیگار كشیدن‌
۴. مصرف‌ الكل‌
ـ پیشگیری‌:
در حال‌ حاضر نمی‌توان‌ از بروز آن‌ پیشگیری‌ به‌ عمل‌ آورد.
ـ عواقب‌ مورد انتظار:
این‌ بیماری‌ در حال‌ حاضر غیرقابل‌ علاج‌ است‌. البته‌، علایم‌ را می‌توان‌ رفع‌ یا تحت‌ كنترل‌ درآورد، و می‌توان‌ انتظار داشت‌ كه‌ بیمار 20-10 سال‌ زنده‌ بماند. تحقیقات‌ در زمینه‌ علل‌ و درمان‌ این‌ بیماری‌ ادامه‌ دارند، بنابراین‌ این‌ امید وجود دارد كه‌ درمان‌های‌ مؤثرتری‌ ابداع‌ شوند و بتوان‌ نهایتاً بیماری‌ را معالجه‌ كرد.
ـ عوارض‌ احتمالی‌:
بدخیمی‌ ممكن‌ است‌ به‌ سایر نقاط‌ بدن‌ گسترش‌ یابد.
ـ درمان‌:
بررسی‌های‌ تشخیصی‌ ممكن‌ است‌ شامل‌ موارد زیر باشند: آزمایش‌ ادرار از نظر سطح‌ هیدروكسی‌ ایندول‌ استیك‌ اسید (5-HIAA) و سروتونین‌، عكسبرداری‌ از احشای‌ شكمی‌، سیگموییدوسكپی‌، و سی‌تی‌ اسكن‌ روده‌ بزرگ‌، و بیوپسی.‌ درمان‌ مبتنی‌ بر گستردگی‌ بیماری‌ است‌. در صورت‌ امكان‌، برداشتن‌ تومور با جراحی‌.
ـ داروها:
۱. داروهای‌ ضد اسهال‌
۲. داروهای‌ ضد سرطان‌ برای‌ نابود كردن‌ سلول‌های‌ بدخیم‌
۳. متیل‌ دوپا برای‌ جلوگیری‌ از تشكیل‌ سروتونین‌ها
۴. فنوتیازین‌ها برای‌ جلوگیری‌ از برافروختگی‌ پوست‌
۵. داروهای‌ كورتیزونی‌ برای‌ كاهش‌ التهاب‌ در هر نقطه‌ای‌ از بدن‌
ـ فعالیت‌:
با رو به‌ بهبود گذاشتن‌ علایم‌، فعالیت‌های‌ عادی‌ خود را از سر گیرید، اما از ورزش‌ شدید خودداری‌ كنید.
ـ رژیم‌ غذائی‌:
۱. الكل‌ ننوشید.
۲. روزانه‌ حداقل‌ دو وعده‌ پروتئینی‌ در رژیم‌ غذایی‌ بگنجانید.
۳. در صورت‌ توصیه‌ پزشك‌، مكمل‌ نیاسین‌ مصرف‌ نمایید.
۴. از مصرف‌ مواد غذایی‌ ایجادكننده‌ علایم‌ ناشی‌ از تومور ثانویه‌ خودداری‌ كنید.
ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:
۱. اگر علایم‌، علی‌رغم‌ درمان‌، ناتوان‌كننده‌ شوند.
۲. اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان علایم‌ نشانگان‌ كارسینویید را دارید.
۳. اگر دچار علایم‌ جدید غیرقابل كنترل شده اید‌. داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبی‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند.


همچنین مشاهده کنید