عطار

منوچهر مطیعی تهرانی

در گدشته عطار کسی بود که دارو می‌فروخت و این اشخاص غالباً خودشان هم طبابت می‌کردند و بیمار می‌پذیرفتند. این دسته از مردم را حشاش نیز می‌گفتند. فرق حشاش با عطار در این بود که اولی خودش گیاهان داروئی را در کوه و دشت می‌یافت و جمع می‌کرد و دومی گیاهان جمع آوری شده را از او می‌گرفت و با گرفتن عصاره آنها و خشک‌کردن و در‌هم‌آمیختن به دارو مبدل می‌کرد و به بیماران می‌داد. به هر حال کلمه عطار در زبان فارسی محاوره امروز آن معنی را نمی‌رساند و عطار کسی است که ضمن فروختن ادویه و گیاهان‌ داروئی مواد‌غدائی خشک نیز می‌فروشد. پس تعابیر و تأویلاتی که در مورد عطار در کتب تعبیر نوشته شده با عطار امروزی قابل انطباق نیست. با شناختی که امروز از عطار داریم در خواب‌های ما کسی است که می‌تواند به نیازها پاسخ بگوید. اگر در خواب ببینیم یکی از آشنایان ما عطار شده است او توانائی جواب‌گوئی به نیازهای ما را خواهد داشت. و می‌تواند دستگیر و کمک باشد. اگر ببینیم که به یک عطاری مراجعه کرده‌ایم به کمک و یاری محتاج خواهیم شد و کسی هست که می‌تواند به ما کمک کند. اگر ببینیم که خودمان عطار شده‌ایم ما این توانائی را می‌یابیم که پاسخگوی نیازهای دیگران باشیم.