تشخیص افتراقی

ميزان ترومبوز سياهرگ‌هاى عمقى که در بالين بيمار تشخيص داده مى‌شوند، بسيار کمتر از ميزان واقعى بروز اين عارضه است. تورم ساق ممکن است از انسداد سيستم لنفاوى ناشى شود، ولى اين حالت معمولاً مزمن است و ادم آن گوده‌گذار نيست. اگر سلوليت هم وجود داشته باشد، سير بيمارى بسيار حاد است، اما در چنين مواردي، التهاب بسيار مشخص است و اغلب زخم نيز وجود دارد. کيست‌هاى سينوويال (کيست بيکر) گاهى سياهرگ پوپليته‌آل را تحت فشار قرار مى‌‌دهند يا به‌دليل پارگى حاد سينوويوم و خارج شدن مايع سينوويال به‌درون ساق پا سندرمى شبيه به ترومبوفلبيت ايجاد مى‌کند (سندرم ترومبوفلبيت کاذب). بيشتر اين بيماران دچار آتروپاتى التهابى زانو همراه با تجمع مايع در فضاى مفصل زانو هستند و ممکن است تودهٔ قابل لمسى نيز در حفرهٔ پوپليته‌آل داشته باشند.

آسيب شديد به عضلات ساق و پارگى تاندون عضلهٔ کف پائى باعث تورم و درد ساق مى‌شود که گاه افتراق آن از انسداد سياهرگ‌هاى عمقى دشوار است. شروع حاد نشانه‌ها در هنگام فعاليت و وجود اکيموز در پشت ساق، احتمال آسيب عضلانى را مطرح مى‌کنند. تورم دوطرفهٔ اندام تحانى معمولاً علت کليوى يا قلبى دارد، ولى در بعضى موارد ترومبوز سياهرگ‌هاى عمقى نيز ديده مى‌شود. در انسداد شريانى معمولاً درد شديدتر است ولى تورم وجود ندارد و سياهرگ‌هاى سطحى متسع نيستند. معمولاً در انسداد شريانى حاد، حس اندام مبتلا بلافاصله از بين مى‌رود، حال آنکه در ترومبوفلبيت حاد، اين توانائى اغلب باقى مى‌ماند. زمانى‌که نتوان ترومبوز سياهرگى را از ساير بيمارى‌ها افتراق داد، استفاده از اسکن دوپلکس در نشان دادن سيستم سياهرگى سالم بسيار موثر است، به‌ نحوى‌که مى‌توان از بسترى‌کردن بيمار و تجويز بى‌مورد داروهاى ضدانعقاد خوددارى کرد.