گواهی فعل و قول بیرونی بر ضمیر و نور اندرونی

فعل و قول آمد گواهان ضمیر		زین دو بر باطن تو استدلال گیر
چون ندارد سیر سرت در درون		بنگر اندر بول رنجور از برون
فعل و قول آن بول رنجوران بود		که طبیب جسم را برهان بود
وآن طبیب روح در جانش رود		وز ره جان اندر ایمانش رود
حاجتش ناید به فعل و قول خوب		احذروهم هم جواسیس القلوب
این گواه فعل و قول از وی بجو		کو به دریا نیست واصل هم‌چو جو