پیداست که از دود دم ما چه برآید

پیداست که از دود دم ما چه برآید		یا خود ز وجود و عدم ما چه برآید
ای صبح جهانتاب دمی همدم ما باش		وانگاه ببین تا ز دم ما چه برآید
نقد دل ما را چه زنی طعنه که قلبست		بی ضرب قبول از درم ما چه برآید
باز آی و قدم رنجه کن و محنت ما بین		ورنی ز قدوم و قدم ما چه برآید
گفتی که کرم باشد اگر بگذری از ما		داند همه کس کز کرم ما چه برآید
گر عشق تو در پرده‌ی دل نفکند آواز		از زمزمه‌ی زیر و بم ما چه برآید
ور مجلس ما ز آتش عشقت نشود گرم		از سوز دل و ساز غم ما چه برآید
هر لحظه بگوش آیدم از کعبه‌ی همت		کایا ز حریم حرم ما چه برآید
گفتم که قلم شرح دهد قصه خواجو		لیکن ز زبان و قلم ما چه برآید