پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا
ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی
|
همچنین مشاهده کنید
- مژده وصل تو کو کز سر جان برخیزم
- واعظان کاین جلوه در محراب و منبر میکنند
- چو دست بر سر زلفش زنم به تاب رود
- چراغ روی تو را شمع گشت پروانه
- شهریست پرظریفان و از هر طرف نگاری
- صلاح از ما چه میجویی که مستان را صلا گفتیم
- مرا میبینی و هر دم زیادت میکنی دردم
- صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است
- قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود
- روی بنمای و وجود خودم از یاد ببر
- صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد
- سرو چمان من چرا میل چمن نمیکند
- بیا و کشتی ما در شط شراب انداز
- نقدها را بود آیا که عیاری گیرند
- زاهد خلوت نشین دوش به میخانه شد
- هواخواه توام جانا و میدانم که میدانی
- ز دست کوته خود زیر بارم
- خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد
- بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد
- خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود