دل با دل دوست در حنین باشد

دل با دل دوست در حنین باشد		گویای خموش همچنین باشد
گویم سخن و زبان نجنبانم		چون گوش حسود در کمین باشد
دانم که زبان و گوش غمازند		با دل گویم که دل امین باشد
صد شعله‌ی آتش است در دیده		از نکته دل که آتشین باشد
خود طرفه‌تر این که در دل آتش		چندین گل و سرو و یاسمین باشد
زان آتش باغ سبزتر گردد		تا آتش و آب همنشین باشد
ای روح مقیم مرغزاری تو		کان جا دل و عقل دانه چین باشد
آن سوی که کفر و دین نمی‌گنجد		کی ما و من فلان دین باشد