چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
مجله ویستا
آلکساندر داوژنکو
سومین هنرمند مهم سینمای صامت شوروی و شاید نامتعارفترین آنها آلکساندر داوژنکو (Alexander Dovzhenko) (۱۹۵۶ -۱۸۹۴) است. او فرزند یک کشاورز اهل اوکراین بود و پیش از اشتغال بهکار فیلم در استودیوهای اُدِسا در ۱۹۲۶ در سن ۳۲ سالگی مشاغل دیگری را آزموده بود: معلم، دیپلمات، کاریکاتوریست سیاسی، و نقاش. داوژنکو نیز مانند گریفیث در آغاز راه اطلاعات اندکی از سینما داشت. نخستین سه فیلمی که در استودیوی اُدسا ساخت. کاملاً تحتتأثیر کمدیهای اسلپ استیک آمریکائی بودند که در آن زمان طرفداران فراوانی در شوروی داشتند. | |
اما در ۱۹۲۸ فیلمی ساخت که سرشار از احساسی شاعرانه بود و از نظر تکنیکی چندان نامتعارف بود که مسئولان اتحادیهٔ اواکرین فیلم از آیزنشتاین و پوتفکین خواستند تا فیلم را تأیید کنند. فیلم زونیگور (Zvenigora)، حاوی سلسله افسانههائی است که بهصورتی کمرنگ شیوهپردازی شدهاند و به جستجوی گنج باستانی سایتیان میپردازند. افسانهها در چهار مرحله از تاریخ اوکراین اتفاق میافتند و به داوژنکو امکان دادهاند تا در استعارهای سیاسی تضاد روزگار گذشتهٔ اوکراین را باز زمان حال نشان دهد؛ آیزنشتاین و پودفکین بلافاصله اهمیت این فیلم را دریافتند. آیزنشتاین بعدها نوشت فیلم زونیگورا ترکیب درخشانی از خیالپردازی و واقعگرائی، و کشفی عمیقاً ملی و شاعرانهٔ و یادآور آثار نیکلای گوگول (Nikolai Gogol) (۱۹۵۲ - ۱۸۰۹) نویسندهٔ روسی است. فیلم زونیگورا طلایهدار دو شاهکار بزرگ صامت داوژنکو، آرسِنال (۱۹۲۹) و زمین (۱۹۳۰) شد. | |
آرسِنال (زرادخانه) فیلمی حماسی و شاعرانه دربارهٔ تأثیرات انقلاب و جنگ داخلی بر اوکراین است. ساختار آرسنال را یک سلسله تصاویر گویا و چشماندازی موجز از انقلاب بلشویکی در اوکراین تشکیل میدهد که در آن، تاریخ، کاریکاتور، فرهنگ مردم، کنایه و اسطوره با یکدیگر درآمیختهاند. در ترکیببندی قالبهای زیبای فیلم که توسط دانیلو دِموتسکی (Danylo Demutsky) (۱۹۵۴ - ۱۸۹۳) فیلمبرداری شده است، مردم زندگی میکنند و میمیرند، اسبها سخن میگویند، عکسها جان میگیرند و در پایان فیلم قهرمان داستان، در حالیکه در مقابل گلولههائی که از چپ و راست بر او میبارند، سینه سپر میکند و به شکلی جادوئی ایستاده میماند، و این همه بهصورت نمادی از روحیهٔ تسلیمناپذیر انقلاب جلوه میکند. منتقدان رسمی شوروی، البته، با فیلم آرسنال هم مشکل داشتند، با این حال مردم بهصورتی غریزی و با معیارهای خود این فیلم را پسندیدند. | |
فیلم بعد داوژنکو، زمین (۱۹۳۰) در جهان بهعنوان شاهکار او شناخته شده است. این فیلم یک سرور غیرروائی در باب ادامهٔ زندگی و مرگ در سرزمین محبوب داوژنکو، اوکرائی، است. با آنکه فیلم زمین در رأیگیری از متخصصان فیلم در جهان دوبار بهعنوان یکی از دوازده فیلم برتر جهان برگزیده شد، اما روزی که در شوروی به نمایش عمومی درآمد، منتقدان شوروی آن را جدی نگرفتند و فیلم را 'انفعالی' 'ضدانقلابی' و در یک مورد 'فاشیستی' ارزیابی کردند. داوژنکو پس از یک وقفهٔ داوطلبانهٔ دو ساله استعداد خود را در خدمت تقاضای جدید جهانی، یعنی فیلم ناطق، آزمود: فیلمهای ایوان (Ivan) (۱۹۳۲)، هواشناسی (Aerograd) (۱۹۳۵) و شاچورس (Shchors) از آن جمله هستند، اما فشار روزافزون حزبی در جهت انطباق فیلمها با خطمشی حزبی، دستیابی دوبارهٔ داوژنکو به قلههای غنائی آرسنال و زمین را ناممکن ساخت، هر چند داوژنکو با شهامت تمام در طول حیات خود دست از کوشش برنداشت. |
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
ایران آمریکا مجلس مجلس شورای اسلامی بابک زنجانی دولت سیزدهم خلیج فارس دولت لایحه بودجه 1403 شورای نگهبان حجاب مجلس یازدهم
روز معلم سلامت حج تمتع تهران هواشناسی قوه قضاییه شهرداری تهران سیل آموزش و پرورش دستگیری فضای مجازی شورای شهر تهران
بانک مرکزی دلار ارز خودرو قیمت دلار قیمت طلا ایران خودرو قیمت خودرو سایپا مالیات بازار خودرو تورم
سریال تلویزیون سینمای ایران سینما نون خ موسیقی تئاتر کتاب فیلم دفاع مقدس رسانه ملی
اسرائیل جنگ غزه رژیم صهیونیستی غزه فلسطین نوار غزه حماس عربستان یمن نتانیاهو ترکیه افغانستان
فوتبال پرسپولیس رئال مادرید استقلال سپاهان بایرن مونیخ تراکتور باشگاه استقلال لیگ قهرمانان اروپا فوتسال تیم ملی فوتسال ایران بازی
هوش مصنوعی تبلیغات ناسا اینستاگرام اپل فناوری همراه اول آیفون گوگل
داروخانه مسمومیت دیابت قهوه کاهش وزن بارداری خواب سلامت روان آلزایمر