پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

اختلال دید رنگ (کور رنگی)


اگرچه اختلال دید رنگ می تواند در اثر بیماری و بصورت اکتسابی حادث گردد ولی کور رنگی تقریبا در غالب موارد ناشی از یک اختلال توارثی است و در بدو تولد وجود دارد. این اختلال ژنتیکی چون غالبا وابسته به کروموزمهای جنسی است، در نتیجه میزان بروز آن در زن و مرد متفاوت می باشد. در خانواده فرد کور رنگ، افراد مونث معمولا بدون علامت هستند ولی می توانند حامل کروموزم معیوب باشند و به نسلهای بعدی آن را انتقال دهند. اما افراد مذکر علائم بیماری را نشان می دهند. در جامعه حدود ۸ درصد افراد مذکر و ۵/۰ درصد افراد مونث اختلال دید رنگ دارند.
در شبکیه چشم انسان دو نوع سلول حساسه بنام سلولهای استوانه ای و سلولهای مخروطی وجود دارد. این سلولها انرژی نورانی را تبدیل به انرژی الکتریکی می کنند و آن را از طریق عصب بینایی به مغز مخابره می نمایند. سلولهای مخروطی هستند که در درک رنگها نقش بازی می کنند. سه نوع مختلف از سلولهای مخروطی وجود دارد که هر کدام از آنها به یک نوع رنگ اصلی (قرمز، سبز، و آبی) پاسخ می دهد. در یک فرد طبیعی هر سه نوع سلول مخروطی فعال هستند و بنابراین یک فر طبیعی قادر به درک هر سه نوع رنگ قرمز، سبز، و آبی و طبعا طیف کامل رنگها خواهد بود.
در افرادی که اختلال دید رنگ دارند، حداقل یک نوع از این سه نوع سلول مخروطی، بصورت ناقص یا کامل کارایی نداشته و در نتیجه این افراد در تشخیص بعضی از رنگها دچار مشکل می گردند.
برای سادگی درک مطلب، می توان چنین در نظر گرفت که تمام افرادی که اختلال دید رنگ دارند به نوعی در تشخیص قسمت قرمز و یا سبز طیف رنگی اشکال دارند، چرا که افرادی که در ناحیه آبی طیف مشکل دارند، بسیار نادر هستند.
تشخیص اختلال دید رنگ یا کور رنگی از طریق انجام تست های مختلف میسر می باشد. از آنجایی که اینگونه اختلالات دید رنگ عمدتا ارثی می باشند، درمان اساسی برای آن وجود ندارد، اما چند نکته را باید در نظر داشت:
این افراد از بقیه جهات کاملا سالم هستند و معمولا در زندگی روزمره و عادی هیچگاه دچار مشکل نمی گردند.
خیلی از افراد تصور می کنند که کسی کور رنگی دارد همه چیز را سیاه و سفید می بیند در حالی که این تصور غلطی است (بیماری که کوری رنگی هر سه نوع رنگ را باهم داشته باشد بسیار بسیار نادر است).
این افراد معمولا در نامیدن رنگهای اصلی در اجسامی که ذاتا با یک رنگ خاص هستند اشتباه نمی کنند. فقط بعضی مواقع در افتراق سبز از قرمز یا قرمز از مشکی در کنار یکدیگر اشتباه می کنند. بعنوان مثال فردی با کور رنگی کامل ممکن است جوراب سبز را با نوع قرمز آن اشتباه کند، یا کراوات قرمز را جای کراوات مشکی در مراسم عزاداری استفاده کند.
بعضی از این افراد ممکن است هیچگاه به مشکل اختلال دید رنگ خود پی نبرند.
بسیاری از افرادی که مشکل دید رنگ دارند فقط هنگامی متوجه آن شده اند که به نحوی مورد آزمایش دید رنگ قرار گرفته اند مثلا برای معاینات استخدامی در نیروهای نظامی،انتظامی، یا خلبانی.
همچنین باید در نظر داشته باشیم که این افراد نقص دید رنگ خود را بخوبی جبران می کنند به نحوی که حتی در مواردی جزئیاتی را می توانند ببینند که افراد با دید رنگ طبیعی ممکن است به آن توجه نکنند، چرا که این افراد بیشتر به شکل اجسام توجه دارند تا به رنگ آنها.
استفاده از بعضی از فیلترها، عینکها، یا کنتاکت لنزهای رنگی مثلا فیلتر قرمز تا حدی می تواند مشکل این افراد را در تشخیص بعضی از رنگهای نزدیک به هم حل کند.
این تصاویر چند نمونه از تستهای رایج برای تشخیص اختلالات دید رنگ می باشد.
منبع : مطالب ارسال شده


همچنین مشاهده کنید