باز و بسته کردن چشم - BLINK

سال تولید : ۱۹۹۴
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : دیوید بلاکر
کارگردان : مایکل آپتد
فیلمنامه‌نویس : دانا استیونز
فیلمبردار : دانته اسپینوتی
آهنگساز(موسیقی متن) : براد فیدل
هنرپیشگان : مادلین استوو، آیدان کوئین، جیمز رمار، پیتر فریدمن، بروس یانگ، لاری متکالف، مت رات، پل دیلن، مایکل پ.برن
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۶ دقیقه


ـ ̎اما برودی̎ (استوو)، ویولن زن نابینائی است که تحت درمان، آرام آرام بینایی‌اش را باز می‌یابد و نوعی ̎گذشته‌بینی̎ دارد، یعنی آنچه را که یکی دو روز پیش شاهدش بوده، با دقت بیشتری یادش می‌اید. وقتی زن ساکن در آپارتمان طبقهٔ بالای ̎اما ̎ به قتل می‌رسد، او به خاطر همین ویژگی چهرهٔ قاتل را می‌بیند. ̎کارآگاه جان هالستروم̎ (کوئین) ابتدا به ادعاهای او بدگمان است. قاتل ̎اما ̎ را مورد تهدید قرار می‌دهد و ̎هالستروم̎ حمایتش می‌کند و کم‌کم آن‌دو به هم دل می‌بازند. سرانجام روشن می‌شود که تمام قربانیان قبلی‌ این قاتل، اعضائی پیوندی دارند که طی عمل از جسم دختری مرده گرفته شده‌اند و قاتل کارمند بیمارستانی است که دختر را می‌شناسد. ̎اما ̎ نیز قربانی بالقوه‌ای بوده و قاتل به اشتباه زن همسایهٔ او را کشته است. او ̎اما ̎ را به گاراژی متروک می‌کشاند و طی نزاعی در تاریکی، ̎اما ̎ موفق می‌شود مهاجم را هدف گلوله قرار دهد.
ـ جلوه‌ای دیگر از پراکنده کاری‌های آپتد که راه را بر هر گونه جدی انگاشتن او می‌بندد و این یکی خود حاصل گرد‌آوری عناصر پراکندهٔ عاریت گرفته شده از فیلم‌های دلهره‌آور مختلفی مثل سکوت بره‌ها (جاناتان‌ دمی، ۱۹۹۱)، تا تاریکی صبر کن (ترنس یانگ، ۱۹۶۷)، چشم‌های لارا مارس (اروین کرشنر، ۱۹۷۸) و غیره بدون هیچ رهیافت تازه‌ای توأم با اندکی موفقیت در القای تنهائی خودخواستهٔ زن جوان متکی به خود و بدبینی پیامد آن (به لطف بازی استوو)، یک رشته نماهای نقطه‌نظر معوج و ناواضح برای تجسم نامأنوسی چشم‌های زن با محیط خود و باورپذیر ساختن عارضه / توانائی همزمان چشم‌های او، که عامل اصلی تمام تعلیق‌ها و ابهام‌ها هستند. و طبق معمول رابطهٔ عاشقانه با پلیس جوان و علاقه‌مند به نجات زن.