شنبه, ۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 20 April, 2024
مجله ویستا

هنری و جون - HENRY & JUNE


هنری و جون - HENRY & JUNE
سال تولید : ۱۹۹۰
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : پیتر کافمن
کارگردان : فیلیپ کافمن
فیلمنامه‌نویس : رز کافمن و ف. کافمن، بر مبنای خاطرات آناییس نین
فیلمبردار : فیلیپ روسه‌لو
هنرپیشگان : فرد وارد، اوما تورمن، ماریا د مدیروس، گاری اولدمن، ریچارد ا.گرانت، کوین اسپیلی، ژان فیلیپ اکوفی، آرتوس دو پنگوئرن و فیودور اتکین
نوع فیلم : رنگی، ۱۳۴ دقیقه


ـ پاریس، سال ۱۹۳۱، ̎ آناییس نین̎ (د مدیروس) که همراه شوهر بانکدارش، ̎هوگو گیلر̎ (گرانت) به پاریس آمده، سعی دارد رساله‌ای در دفاع از ̎د.هـ.لارنس̎ منتشر کند. او که حوصله‌اش از دوستان شوهرش سر رفته، توجهش به ̎هنری میلر̎ (وارد) جلب می‌شود که در آپارتمان کثیف و نمور دوستش، ̎ آزبورن̎ (اسپیسی) زندگی می‌کند و سعی دارد از خود یک نویسنده بسازد. ̎ آناییس̎ برای او یک ماشین تحریر می‌برد و با محفل دوستان روشن‌فکر او، شاعران و بازیگران و ̎براسای عکاس̎ (دو پنگوئرن)، آشنا می‌شود. ̎ آناییس̎ هنگام تماشای فیلمی در سالن سینما، متوجه گریهٔ ̎میلر̎ می‌شود؛ ̎میلر̎ بعدتر به ̎ آناییس̎ توضیح می‌دهد که بازیگر فیلم، همسر سابقش، ̎جون̎ (تورمن) را به یادش آورده که شخصیتی نامتعارف داشته و پولی در اختیار ̎میلر̎ گذاشته تا به پاریس برود و نویسندهٔ بزرگی شود. ̎جون̎ وارد پاریس می‌شود ولی هنوز نسبت به استعداد نویسندگی ̎میلر̎ تردید دارد. تأثیر ̎جون̎ بر هر دوی آنان به حدی است که ̎میلر̎ و ̎ آناییس̎ هر دو شروع به نوشتن کتابی دربارهٔ ̎جون̎ می‌کنند. کتاب ̎میلر̎، ̎مدار رأس السرطان̎ نام دارد.
ـ یک پرده‌دری دیگر از کافمن که پس از تصویر کردن رمان نامتعارف میلان کوندرا یعنی سبکی غیر قابل تحمل هستی (۱۹۸۸)، دیگر در این سال‌ها هیچ موضوعی ممنوعه‌ای را در مقابل خود نمی‌بیند. فیلم پر از تابوشکنی‌ها و روابط عجیب و غیر مترقبه است. کاری که کافمن با تصویر هنری میلر در هنری و جون انجام می‌دهد، همان چیزی است که در سال‌های متمادی رمان‌نویسان و خاطره‌نگاران انجام داده بودند، اما جسارت کافمن در به تصویر کشیدن این داستان است. سه بازیگر اصلی فیلم حضورهای درخشانی دارند اما ویژگی خاص فیلم بازی اسپیسی در نقش ̎ آزیورن̎ است که با وجود لحظات کوتاه حضورش، ماندگارتر از دیگران است. فضای کارهای کافمن درست در نقطهٔ مقابل کارهای ایدریان لین است. همان‌قدر که لین به رابطهٔ مردان و زنان، احساساتی و شاعرانه می‌پردازد، کافمن تصویری بی پرده، خشن و نزدیک‌ به واقعیت از این مقوله ارائه می‌دهد و گاه حتی این روابط را تا حد اشمئزاز هم پیش می‌برد.


همچنین مشاهده کنید