امام‌زاده اسماعیل ، قزوین

بنای امام‌زاده اسماعیل در كنار كوچه‌ باریكی در پشت خیابان شهدا قرار دارد. این بنا از آجر ساخته شده است و دارای دو حیاط در شمال و جنوب بنا است. بنا در جنوب،‌ دارای ایوانی است كه بالای سردرِ آن كاشی‌كاری شده است. در دو سوی ایوان‌ها، اتاق‌های دوطبقه‌ای ساخته شده است. راه ورود به طبقه دوم بنای امام‌زاده، از طریق راه‌پله‌های كفش‌كن است. نقشه داخل حرم، چهارضلعی است و در هر ضلع آن شاه‌نشینی ساخته‌اند كه در نتیجه، طرح داخلی حرم به بیست ضلعی تبدیل شده است. سقف حرم بر روی قوس‌های بلند چهار شاه‌نشین استوار شده است. دو ضلع جنوبی و شمالی صحن حرم، به دو ایوان متصل‌اند و ضلع غربی به رواقی راه دارد. ضلع شرقی نیز متصل به رواقی بوده است و امروزه به صورت ایوان كوچكی درآمده است. دیوارهای صحن حرم با آیینه‌كاری و گچ‌بری تزئین شده است و در سقف آن، طرح‌های گل‌وبوته گیاهی نقش شده است. در بعضی قسمت‌های سقف، قاب‌های گِرد و بیضی شكلی طرح‌ریزی شده كه در وسط آن‌ها، نقش‌های گل و گیاه نقش شده است. گچ‌بری‌ها با رنگ‌های كرم، زرد، آبی آسمانی، قهوه‌ای و سبز رنگ‌آمیزی شده‌اند. كف حرم را با كاشی‌های سفید آبی دوره قاجار - معروف به ابروباد - پوشانیده‌اند.
رواق سمت غرب حرم، چهار ضلعی است و در ضلع جنوب آن، محرابی با مقرنس‌های گچی جای گرفته است. گنبد روی بقعه، دو پوسته است و سطح آن كاشی‌كاری شده است. كاشی‌كاری گنبد در سال 1300 هـ.ش به انجام رسیده است. گور این امام‌زاده، در سردابه زیرین قرار دارد. نسبت امام زاده اسماعیل را به امام صادق (ع) می‌رسانند.