موسیقی رپ و بررسی علل گرایش جوانان به این نوع موسیقی ـ قسمت اول

متاسفانه مدتیست با رواج انواع مختلف موسیقی های غربی در ایران بازار این نوع موسیقی ها بسیار داغ شده اند تا جایی که گوی سبقت را از سایر انواع موسیقی ها ربوده اند . سبک های مختلفی که متعلق به سایر کشورهاست و هر یک دارای پیشینه ای بسیار کوتاه هستند . سبکهایی که آن متانت و وزن موسیقی ایرانی را ندارند آنچنان در میان جوانان رواج یافته اند که روحیات و خلقیات زیبای دوران جوانی و نوجوانی را تحت تاثیر ذات خشن خود در آورده و روحیات جوانان را تسخیر نموده اند .
موسیقی رپ حدود ۱۰۰ سال پیش در بخشی از مناطق آمریکای شمالی بوجود آمد . این نوع موسیقی بسیار ساده و به صورت پاپ بود که تنها گفتارش تغییر پیدا کرده بود ؛ در واقع میتوان موسیقی رپ را نوعی موسیقی اعتراض آمیز خواند که مردمان آمریکای قدیم از طریق آن اعتراض خود را به سیاستها و عملکرد دولت خود نشان میدادند .
این نوع موسیقی بسیار در بین مردم رواج پیدا کرد که بعد هاراک بام نام گرفت ؛ البته نوع موسیقی راک بام آن زمان با راک کنونی تفاوتهای بسیاری دارد . پس از گذشت حدود پنجاه سال از ظهور موسیقی اعتراض آمیز آمریکایی فردی با Topak (۲pac) با اعمال تغییراتی بر روی رپ قدیم پایه گذار سبکی با نام Hip Hap شد و خود را پدر رپ جهان معرفی نمود . از آن زمان به بعد رفته رفته موسیقی رپ به سمت خود پرستی و انتقاد و توهین پیش رفت و حدود ۸۰ درصد از جوانان آمریکا و ۹۰ درصد از اروپا ئیان را به سمت خود جذب نمود .
پس از گسترش این نوع موسیقی در کشورهای آمریکایی و اروپایی از حدود ۱۰ سال پیش نیز رپ جایگاه مخصوصی در میان آسیایی ها برای خود پیدا کرد . جایگاهی که به دلیل نارضایتی مردمان نسبتا فقیرآسیایی با وجود نوپا بودنش محکم تر از سایر کشورها و قاره ها می نمایاند . کشور ما نیز از هجوم این نوع موسیقی در امان نماند و از حدود سال ۱۳۸۳ یعنی حدود پنج سال پیش تا کنون رشدی چشمگیر داشته است رشدی که اکثر جوانان کشور ما را تاثیر خود قرار داده و گوی سبقت را از سایر موسیقی های رواج یافته ربود تا جایی که آمار بسیار بالایی از علاقه مندان به خود را جذب خود نموده است .
اما آنچه که در این میان لازم به ذکر است اینکه این نوع موسیقی ها در ایران عمدتا بی معنی و بدون خاصیت انتقادی هستند و بیشتر به مسئله عشقهای مجازی می پردازند و هدف اصلی خود را گم کرده اند .
رسوخ فرهنگ آمریکایی در کشور ما به اندازه ای چشمگیر است که با کمی دقت در نوع فرهنگ ایرانی و تغییر در آن میتوان آن را مشاهده نمود . ذائقه موسیقایی مردم ایران نیز از این تحت تاثیر این نوع فرهنگ ها (اروپایی - آمریکایی )قرار گرفته و تغییری چشمگیر در نوع نگاه مردم و جوانان به موسیقی پیدا شده است .
البته نمیتوان نام این رسوخ فرهنگی را تهاجم فرهنگی نامید که اصولا ذات فرهنگ با تهاجم منافات دارد . اما آنچه پیداست ما ایرانیان استعداد بسیار زیادی در تغییر امیال و برگشت شخصیت خود به شخصیتی کاملا متفاوت داریم .
علاقه بسیار ما ایرانیان به اروپایی بودن و اصطلاحا امروزی بودن یکی از دلایلی است که متاسفانه باعث گردیده است تا گذشته و تاریخ خود را فراموش کرده و زندگی خود را دائم در جهت زندگی و رفتار غربی گونه تغییر دهیم . تغییر روشهای زندگی و نیل به مدرنیته شده نمونه بارز همین زندگی غربی گونه است کافی است به اطراف خود نیم نگاهی بیندازیم تا به راحتی متوجه این تغییرات گردیم . البته در مورد نوع پوشش و ذائقه موسیقی قضیه کمی متفاوت تر می نمایاند میتوان اینگونه برداشت نمود که تغییرات چشمگیر در پوشش و سلیقه های موسیقایی جوانان نشاندهنده نوعی اعتراض و نارضایتی است . در مورد این نوع پوشش به قطع یقین میتوان اذعان نمود که هیچ نقطه ای از دنیا را نمیتوان یافت که طرز آرایش و پوشش ایرانی را داشته باشد ....
در قسمت دوم مقاله به آمار جالب توجه علاقه مندی جوانان به موسیقی اشاره ای خواهم نمود .

محمد جواد صحافی