محمودخان الفت شیرازی

جنسیت: مرد
تخلص: ساغر
تولد و وفات: ( ... )س سیزدهم قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: شاعر
وی صاحب جمال و از ملازمان میرزا محمدحسین آصفی بود. چون آوازه او به دربار رسید فتحعلی شاه وی را از شیراز به تهران خواند و به خود نزدیک گرداند و او را "محمود من از آیاز خوشتر" خطاب می‌کرد. حسودان بر او رشک می‌بردند. فتحعلی‌شاه به دلائل نامعلوم حکم به خلع و قطع زبانش داد و چشمانش را از حدقه درآوردند. پس از آن کور و لال شد ، به شیراز بازگشت و در همان‌جا فوت کرد. اثر وی: "دیوان" اشعار شامل ۴۵۰۰بیت. غزلی معروف د رهنگام کوری دارد:
نه پایی که گامی گذارم به صحرا
نه دستی که بیرون کشم خاری از پا
تماشای گل خوش به مرغان گلشن
که بستند ما را نظر از تماشا

منبع : مطالب ارسالی