دوشنبه, ۲۰ آذر, ۱۴۰۲ / 11 December, 2023
مجله ویستا
هم‌وطن‌های امریکائی من - MY FELLOW AMERICANS
سال تولید : ۱۹۹۶
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : جان پیترز
کارگردان : پیتر سیگال
فیلمنامه‌نویس : پیتر تولان، ریچارد چاپمن و ا.جک کاپلان، برمبنای داستانی نوشتهٔ چاپمن و کاپلان
فیلمبردار : خولیو ماکات
آهنگساز(موسیقی متن) : ویلیام راس
هنرپیشگان : جک لمون، جیمز گارنر، دان ایکروید، جان هرد، ویلفورد بریملی، لورن باکال، سلا وارد، اورت مک‌گیل و برادلی ویتفورد
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۱ دقیقه
̎راسل.پ.کریمر̎ (لمون) و ̎مت‌داگلاس̎ (گارنر)، دو رئیس‌جمهور سابق امریکا از دو حزب رقیب هستند. ̎کریمر̎ یک جمهوری‌خواه خشک و جدی است و از پول بدش نمی‌آید، در حالی‌که ̎داگلاس̎ از جناح چپ حزب دموکرات، بیشترین توجهش به زنان است. ̎کریمر̎ پس از یک دوره، حکومت را به ̎داگلاس̎ واگذار کرده و او هم پس از چند سال، در رقابت‌های انتخاباتی به ̎ویلیام هینی̎ (ایکروید) باخته است. وقتی افتضاحات رشوه‌خواری در دستگاه اداری ̎هینی̎ بالا می‌گیرد، او سعی می‌کند مسئولیت را به گردن ̎ کریمر̎ و ̎داگلاس̎ بیندازد. این دو واقعیت‌هائی را در مورد فساد مالی او کشف کرده‌اند، بنابراین او هم سعی می‌کند پیش از آن‌که حرفی بزنند آن را بکُشد. ̎کریمر̎ و ̎داگلاس̎ ناچار به فرار می‌شوند و خود را پنهان می‌کنند تا از تهدیدهای ̎هینی̎ در امان بمانند و خیلی زود واقعیت‌ها را برای مردم فاش کنند...
● فیلمی پیش پا افتاده اما شیرین با بازیگران اصلی خوب. این‌جا فقط حضور لمون نیست که باعث می‌شود تا تماشاگر بتواند فیلم را ̎رئیس‌جمهورهای سابق غرغرو̎ (به یاد پیرمردهای غرغروی دانلد پتری، ۱۹۹۳) بنامد. چون گارنر نیز در نقشی که ماتا قرار بود بازی کند (و به دلیل کار در فیلم‌های دیگر نتوانست آن را بپذیرد)، دل‌پذیر ظاهر می‌شود. سیگال که سابقهٔ تلویزیونی دارد، کمدی‌ساز درجه چندمی به شمار می‌آید (با فیلم‌هائی مثل سلاح عریان ۳/۱ ۳۳: آخرین اهانت، ۱۹۹۴) و مشکل اصلی کارش در هم‌وطن‌ها... این است که صرفاً مایه‌های ̎کمدی̎ را برای سرپا نگه‌داشتن صحنه‌ها کافی ندانسته و هرچه به دستش رسیده به فیلم اضافه کرده است (حتی صحنه‌های تعقیب اتومبیل به رانندگی جک لمون هفتاد و یک ساله).
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : جان پیترز
کارگردان : پیتر سیگال
فیلمنامه‌نویس : پیتر تولان، ریچارد چاپمن و ا.جک کاپلان، برمبنای داستانی نوشتهٔ چاپمن و کاپلان
فیلمبردار : خولیو ماکات
آهنگساز(موسیقی متن) : ویلیام راس
هنرپیشگان : جک لمون، جیمز گارنر، دان ایکروید، جان هرد، ویلفورد بریملی، لورن باکال، سلا وارد، اورت مک‌گیل و برادلی ویتفورد
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۱ دقیقه
̎راسل.پ.کریمر̎ (لمون) و ̎مت‌داگلاس̎ (گارنر)، دو رئیس‌جمهور سابق امریکا از دو حزب رقیب هستند. ̎کریمر̎ یک جمهوری‌خواه خشک و جدی است و از پول بدش نمی‌آید، در حالی‌که ̎داگلاس̎ از جناح چپ حزب دموکرات، بیشترین توجهش به زنان است. ̎کریمر̎ پس از یک دوره، حکومت را به ̎داگلاس̎ واگذار کرده و او هم پس از چند سال، در رقابت‌های انتخاباتی به ̎ویلیام هینی̎ (ایکروید) باخته است. وقتی افتضاحات رشوه‌خواری در دستگاه اداری ̎هینی̎ بالا می‌گیرد، او سعی می‌کند مسئولیت را به گردن ̎ کریمر̎ و ̎داگلاس̎ بیندازد. این دو واقعیت‌هائی را در مورد فساد مالی او کشف کرده‌اند، بنابراین او هم سعی می‌کند پیش از آن‌که حرفی بزنند آن را بکُشد. ̎کریمر̎ و ̎داگلاس̎ ناچار به فرار می‌شوند و خود را پنهان می‌کنند تا از تهدیدهای ̎هینی̎ در امان بمانند و خیلی زود واقعیت‌ها را برای مردم فاش کنند...
● فیلمی پیش پا افتاده اما شیرین با بازیگران اصلی خوب. این‌جا فقط حضور لمون نیست که باعث می‌شود تا تماشاگر بتواند فیلم را ̎رئیس‌جمهورهای سابق غرغرو̎ (به یاد پیرمردهای غرغروی دانلد پتری، ۱۹۹۳) بنامد. چون گارنر نیز در نقشی که ماتا قرار بود بازی کند (و به دلیل کار در فیلم‌های دیگر نتوانست آن را بپذیرد)، دل‌پذیر ظاهر می‌شود. سیگال که سابقهٔ تلویزیونی دارد، کمدی‌ساز درجه چندمی به شمار می‌آید (با فیلم‌هائی مثل سلاح عریان ۳/۱ ۳۳: آخرین اهانت، ۱۹۹۴) و مشکل اصلی کارش در هم‌وطن‌ها... این است که صرفاً مایه‌های ̎کمدی̎ را برای سرپا نگه‌داشتن صحنه‌ها کافی ندانسته و هرچه به دستش رسیده به فیلم اضافه کرده است (حتی صحنه‌های تعقیب اتومبیل به رانندگی جک لمون هفتاد و یک ساله).
همچنین مشاهده کنید
