آنها قدرت انتخاب را از مردم می گیرند

● ستاره ها روی تابلوهای شهر
تصویر یک محصول یا یک مارک تجاری همیشه در کنار یک اسطوره بیشتر دیده می شود. افرادی جذاب، بت گونه و البته دور از دسترس وقتی روی یک تابلوی تبلیغاتی به مردم لبخند می زنند و کالایی را تبلیغ می کنند، باورپذیرتر و حتی خودمانی تر می شوند.
آمار نشان داده، کالایی که توسط یک چهره معروف و شناخته شده تبلیغ می شود، فروش موفق تری از کلیپ های چند میلیون دلاری بدون ستاره دارد. شاید به همین دلیل است که بزرگ ترین شرکت های تجاری دنیا پول هنگفتی برای تبلیغات و استفاده از چهره های ورزشی و سینمایی خرج می کنند تا همچنان به قانون تبلیغات موثرتر و فروش بهتر پایبند باشند.
... که یکی از ۱۵ شرکت حامی رسمی مسابقات جام جهانی فوتبال به حساب می آید، از مسابقات سال ۱۹۷۰ مکزیک تا حالا در همه دوره های جام جهانی حضور فعال و البته موفقی داشته است، اما این موفقیت از کجا آمد؟ نوآوری در تبلیغات.
در مسابقات جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان ... در تبلیغات محیطی در زمین مسابقات یک نوآوری جالب انجام داد و رنگ هر تابلوی تبلیغاتی را به رنگ پیراهن تیمی که در زمین مسابقه می داد، درمی آورد. ... هم با شعار هیچی غیرممکن نیست و با جذب ستاره های محبوب مردم دنبال حفظ موقعیت خودش است.
البته ... رقیب قدرتمند دیگری هم دارد که با به وسط کشیدن پای بزرگان فوتبال مثل دیوید بکام، زین الدین زیدان، رونالدو، رونالدینهو و... فقط به فکر قرق کردن بازار لباس و وسایل ورزشی هستند و از اواخر دهه ۷۰ تا حالا برای شماره یک بودن می جنگند.
حالا هر کدام از این شرکت ها که در جذب ستاره های محبوب تری موفق تر باشد، آن سال بازار به نام او می شود. البته تبلیغات تنها عامل مهم پیروزی یک مارک یا یک شرکت تجاری نیست ولی باید قبول کرد ستاره ها قدرت انتخاب را از مردم می گیرند و ناخودآگاه در یک فروشگاه مردم به طرف کالایی می روند که توسط چهره محبوب شان معرفی شده.
اما در ایران شاید ستاره های وطنی مثل همتایان خود قراردادهای آنچنانی نبندند ولی آنقدر راضی کننده هست که بزرگ ترین آنها بیلبورد شوند و با نگاهی خاص، کالایی خاص را تبلیغ کنند. با اینکه استفاده از چهره در بیلبوردهای کشور خیلی دیرتر از کشورهای دیگر به وقوع پیوست ولی برای خودش هم کلی سر و صدا به پا کرد.
زمانی که احمدرضا عابدزاده محبوب ترین ورزشکار دهه هفتاد روی یک موتوسیکلت نشست و با لبخندهای معروفش از کیفیت کالا تعریف کرد، یک آمار هر چند غیررسمی در آن زمان اعلام کرد، توجه خانواده ها به خرید موتوسیکلت بیشتر شده و آمار بالای فروش آن کالا نشان می داد این ترفند در ایران هم جواب داده است.
بعد از احمدرضا عابدزاده، حسین رضازاده قوی ترین مرد جهان هم روی بیلبورد رفت. البته صرفنظر از آن تبلیغی که روی پیراهنش با چسب محو شد، رضازاده تنها ورزشکاری است که تاکنون بیش از سه بار و برای یک شرکت خصوصی وابسته به وزارت نفت، یک بانک دولتی و یک کارخانه تولیدی آب معدنی روی تابلوهای تبلیغاتی نشسته است.
علی کریمی یکی از پرطرفدارترین چهره های ورزشی هم وارد چرخه چهره و تبلیغ شده. کریمی بعد از محبوبیتی که در بازی های تیم ملی و البته تیم پرسپولیس به دست آورد، برای معرفی یکی از قدیمی ترین برندهای خانگی معرفی شد و تا چند ماه تصویر او در تابلوهای تبلیغاتی بزرگراه های تهران دیده می شد.
بعد از علی کریمی، ابراهیم میرزاپور دروازه بان تیم ملی فوتبال و خداداد عزیزی هم به عنوان چهره ورزشی انتخاب شدند تا با آن لبخندی که مخصوص معرفی کالا است از چهره شان درآمدی دیگر به دست بیاورند. درآمدی که اکثر آنها را راضی کرده است. یک منبع غیررسمی بعد از اینکه حسین رضازاده روی بیلبورد رفت اعلام کرد، قوی ترین مرد جهان برای این آگهی تبلیغاتی بیش از صد میلیون تومان گرفته.
رقمی معادل قرارداد یک فصل یک فوتبالیست درجه یک و البته چندین برابر قراردادهایی که در لیگ وزنه برداری به او پیشنهاد می شد و حتی چندین برابر جایزه یی که از طرف مسوولان تربیت بدنی بعد از هر مسابقه و رکوردشکنی به او وعده داده می شد.باید قبول کرد یک چهره ورزشی و حتی سینمایی دیگر احتیاجی به روی بیلبورد رفتن ندارد چرا که به اندازه کافی مقبول و محبوب هست که از طرف یک شرکت تجاری به سراغش می روند، تنها انگیزه پول است، پولی که شاید در زمین های ورزشی از آنها دریغ می شود.

اکرم احمدی

منبع : روزنامه اعتماد