عبدالحسین لاری

جنسیت: مرد
نام پدر: سید عبدالله بن سید عبدالرحیم دزفولی
تولد و وفات: (۱۲۶۴ -۱۳۴۲) قمری
محل تولد: عراق - نجف اشرف
شهرت علمی و فرهنگی: فقیه و عالم دینی
نسبت او با بیست واسطه به امام موسی کاظم (ع) می‌رسد. اصلش از دزفول است. پس از فراگیری مقدمات ، از محضر میرزای بزرگ شیرازی و شیخ ملامحمد حسین کاظمی و ملا لطف الله مازندرانی و ملاحسین‌‌قلی همدانی و ملا محمد فاضل ایروانی و دیگران استفاده نمود. تا در فقه و اصول برآمد و از تمام اساتیدش به دریافت اجازه نایل آمد. وی از شاگردان برجستهٔ میرزای بزرگ شیرازی بود. میرزا او را به شهرستان لار فرستاد و از آن زمان به لاری مشهور شد. سید عبدالحسین در لار به تدریس و انجام وظایف دینی مشغول شد و مدرسه‌‌های تأسیس کرد و حوزهٔ علمیه‌ای تشکیل داد. طلاب زیادی از شهرستان‌های داراب و سیرجان و جهرم اصطهبانات و شیراز و غیره در حوزهٔ درسش شرکت نمودند. وی مدت بیست و پنج سال مرجع مذهبی مردم فارس بود. او از علماء مبارز دوره‌مشروطه بود. در جنگ جهانی اول آن‌گاه که انگلیسی‌ها آهنگ تصرف لار کردند حکم جهاد داد. در اواخر عمر به جهرم انتقال یافت و در آنجا درگذشت. از آثارش: "الآیات النازلهٔ" ، در ذم ظلم و جور؛ "اکسیر السعادهٔ فی اسرار الشهادهٔ"؛ "تشریح‌الخیرهٔ" در استخارات؛ "تقریرات‌الاصول"؛ "تقریرات‌الفقه"؛ حواشی بر "فرائد‌الاصول"؛ حواشی بر "المکاسب"؛ "الخلافیات"؛ رسالهٔ "عقوبهٔ حب‌الدنیا"؛ رسالهٔ "المحکم والمتشابه"؛ "التنزیل فی بعض المتشابهات"؛ "الوجیزه" ، در کیفیت و کمیت علم امام؛ "المحکمات فی قطع المشاجرات"؛ "قانون ملی" ، به فارسی؛ "معارف السلمانی به‌‌مراتب الخلفاء‌الرحمانی" ، در علم امام و پیامبر (ص)؛ منظومه‌ای در مصائب اهل بیت (ع) و استغاثه به حضرت حجت (عج).

منبع : مطالب ارسالی