آشنایی با تکنیکهای DWDM

در سیستم‌های ارتباطی امروزی دستیابی به ظرفیتهای انتقال زیاد به منظور پشتیبانی از خدمات متنوعی نظیر اینترنت ، ویدئو کنفرانس ، تلویزیونهای کابلی ، تلفنهای تصویری ، ارتباطات دیجیتال ، کاربردهای مالتی مدیا ، پزشکی راه دور و ... ضروری به نظر می‌رسد. در این میان سیستمهای مخابرات نوری به دلیل ویژگیهای مطلوبشان نقش کلیدی را ایفا می‌کنند.
برای افزایش ظرفیت انتقال اطلا‌عات در این سیستم‌ها دو راهکار اصلی وجود دارد که یکی خواباندن فیبرهای جدید و دیگری بهره‌برداری بیشتر از پهنای باند فیبرهای موجود است.
خواباندن فیبرهای جدید اگر چه روشی معمول برای گسترش شبکه است اما مستلزم صرف هزینه زیادی است. بهره‌برداری بیشتر از ظرفیت‌های فیبرهای موجود به دو طریق امکان‌پذیر است. روش اول افزایش نرخ بیت در مالتی پلکس به روش تقسیم زمانی (TDM) است. بعد از مالتی پلکس کردن کانالها به صورت TDM و به روش الکترونیکی عمل تبدیل سیگنال الکتریکی به نوری برای انتقال توسط فیبرنوری از طریق فرستنده صورت می‌گیرد و در انتهای خط انتقال نوری بعد از آشکار‌سازی سیگنال نوری و تبدیل آن به سیگنال الکتریکی با دی مالتی پلکس کردن، کانالها به روش الکتریکی از یکدیگر تفکیک می‌شوند.
در استفاده از مالتی پلکس تقسیم زمانی، نرخهای انتقالی که معمولا‌ استفاده می شوند۲/۵،۱۰ و ۴۰ گیگابایت برثانیه‌اند. اما مدارات الکترونیکی که انتقال با چنین نرخهایی را محقق می‌کنند ضمن پیچیدگی، گران نیز هستند، به علا‌وه برخی مسائل تکنیکی نیز کاربرد این روش را محدود می‌کند. به عنوان نمونه میزان تاثیر پاشیدگی رنگی در نرخ بیت ۱۰ گیگا بیت بر ثانیه شانزده بار بیشتر از نرخ بیت ۲/۵گیگابیت بر ثانیه است.
همچنین مقادیر بزرگتر توان انتقال که برای نرخ بیت‌های بیشتر لا‌زم است سبب بروز آثار غیر خطی و کاهش کیفیت شکل سیگنال می‌شود. روش دوم انتقال همزمان چندین کانال نوری حاوی اطلا‌عات در یک جهت بر روی یک فیبرنوری است که تکنیک مالتی پلکس کردن به روش تقسیم طول موج (wdm) نام دارند. این روش ما را قادر خواهد ساخت که تعداد زیادی کانالهای با نرخ بیت ۲/۵ تا ۴۰ گیگابایت بر ثانیه را به یکباره به وسیله یک فیبر انتقال دهیم. نمودار بلوکی یک لینک WDM نقطه به نقطه در شکل ۱ نشان داده شده است. با چنین روشی می‌توانیم ظرفیت فیبرهای موجود را به میزان تعداد کانالهای مالتی پلکس شده چند برابر کنیم.
امروزه سیستم‌هایی با ۱۲۸ و ۱۶۰ طول موج نیز استفاده می‌شوند و تعداد بیشتر نیز دور از دسترس نیست. مالتی پلکس تقسیم طول موج با چگالی کانال زیاد (DWDM) معمولا‌ به حالتی اطلا‌ق می‌شود که تعداد کانالها بیش از ۱۶ باشد.

منبع : آمل تک