ظهیرالدین - بهاءالدین محمدبن علی‌بن محمد ظهری کاتب ظهیری سمرقندی

جنسیت: مرد
تولد و وفات: ( ... )س ششم و هفتم قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: ادیب
از مترسلان و کاتبان بزرگ ایران و از وزیران خاندان خانیه یا آل افراسیاب بود. مدتی صاحب دیوان رکن‌الدوله قلج طمغاج‌خان‌بن مسعودبن حسین از پادشاهان این سلسله بود. عوفی او را با لقب الصدرالاجل یاد کرده و اسم او را در باب "وزرا و صدور" آورده است. لقب او را در تذکره‌ها ظهیرالدین آورده‌اند اما او خود ، به تصریح ، بهاءالدین ذکر کرده است. از آثار او: "اغراض‌السیاسهٔ فی اعراض‌الریاسهٔ" ، در آداب سلطنت ، که پس از ۵۵۲ ق نوشته است؛ "سمیع‌الظهیر فی جمیع‌الظهیر". از دیگر آثار او نگارش "سندبادنامه" به نثر مزین به فارسی ادبی است که آن را به‌نام قلج طمغاج‌خان نوشته است. این کتاب از داستان‌های معروفی است که ظاهراً از هند به ایران آمده و در زمان ساسانیان به پهلوی ترجمه شده و رودکی آن را به نظم آورده است. تهذیب دیگری از این کتاب به‌ زبان پارسی ، به‌وسیله شمس‌الدین محمدبن علی‌بن محمد دقایقی مروزی در اواخر قرن ششم ق انجام گرفته است.

منبع : مطالب ارسالی