زیر آفتاب شیطان - Sous Le Soleil De Satan

سال تولید : ۱۹۸۷
کشور تولیدکننده : فرانسه
محصول : کلود آبیل
کارگردان : موریس پیالا
فیلمنامه‌نویس : سیلوی دانتون، برمبنای رمانی نوشته ژرژ برنانوس
فیلمبردار : ویلی کوران.
آهنگساز(موسیقی متن) : هانری دوتی‌یو
هنرپیشگان : ژرار دوپاردیو، ساندرین بونر، پیالا، آلن آرتور، یان دِدِه، بریژیت لوژِندره، ژان کلود بورلا بورلا و ژان کریستوف بووه.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۳ دقیقه.


فرانسه، حدود سال 1900. «پدر دونیسان» (دوپاردیو)، کشیش دهکده‌ای دورافتاده، از هم لباس و معلمش، «پدر منو سگره» (پیالا) می‌خواهد تا برای آرامش باز گردد و به مریدان محلی خدمت کند. یکی از این مریدان، دختری شانزده ساله به نام «موشت» (بونر) است که آرزو دارد با محبوبش، «گاله» (دده) در پاریس زندگی کند. «موشت» داستان‌هائی ساختگی از این که پدرش او را وادار به اعتراف درباره رابطه‌اش با «گاله» کرده به هم می‌بافد. سپس یک روز صبح با تفنگی به سراغ «گاله» می‌رود و او را می‌کشد. کمی بعد سراغ محبوب دیگرش، «کادینیان» (آرتور)، پزشکی متأهل، می‌رود و می‌گوید که باردار است. در ضمن ماجرای قتل «گاله» را تعریف می‌کند. اما «کادینیان» ترجیح می‌دهد علت مرگ را خودکشی فرض کند. شبی «دونیسان» به هنگام پیاده‌روی به شیطان (بووه) برمی‌خورد و می‌کوشد تا خود را از وسوسه‌اش در امان نگه دارد؛ وسوسه توانائی خواندن افکار کسانی که با او صحبت می‌کنند. اما وقتی «دونیسان» با «موشت» روبه‌رو می‌شود، در می‌یابد که «گاله» چگونه مرده است...
* اقتباسی از رمان پُر آوازه برنانوس که در تجدید حیات ادبیات کاتولیک پیش قدم بود. مثل ویلیام شکسپیر یکی از مسائل اقتباس سینمائی از آثار برنانوس، تجلی پیچیدگی اندیشه‌های روشن فکرانه‌اش در کلام است که محمل چندانی برای «نمایش» به‌جا نمی‌گذارد. پیالا با شیوه‌ای که بیشتر به ژرژفرانژو می‌ماند تا روبر برسون، با ایجاد فضائی تیره و شخصیت‌هائی عبوس، روح اثر برنانوس را تجسم می‌بخشد. او در بدبینی خاصش نقشی مساوی برای ایمان و بی‌ایمانی قائل می‌شود. روایت و زمان به نحو غریبی می‌شکند. شخصیت‌ها با گفت‌وگوهای طولانی، سریع و یکنواخت از وقایع و اعمالی رویت‌ناپذیر سخن می‌گویند. این رویکرد، واقعیت را به نحوی غریب مبهم می‌نمایاند.