لیموعمانی

گیاهی است به صورت درختچه ای به ارتفاع ۶-۳ متر با تاج مدور و بی قاعده كه كم وبیش گسترده و باز است. شاخه های جوان آن كوتاه به رنگ سبز روشن و دارای خارهای كوتاه سبز، نیشدار و تیز است و شاخه های مسن تقریباً فاقد خار است. برگ گیاه ضخیم و چرمی، براق، بیضی یا تخم مرغی است. گل گیاه سفید به ندرت ارغوانی مایل به سفید و به صورت خوشه ای تنك در طول محور گل آذین است. موسم گل از اسفند تا خردادماه است. میوه گیاه قسمت دارویی لیموعمانی را تشكیل می دهد. میوه گیاه كوچك، بیضی- مدور در انتها غالباً برآمده و سرپستانكی، با پوست نازك، صاف و به رنگ سبز مایل به زرد است. میوه لیموعمانی پس از رسیدن كامل در انتهای فصل بهار یا ابتدای فصل تابستان جمع آوری می شود. این گیاه بومی آسیای جنوبی بوده و در آمریكا و آمریكای لاتین نیز كشت می شود. مواد متشكله اصلی میوه گیاه لیموعمانی را روغن‌های فرار تشكیل می‌دهد. لیموعمانی همچنین حاوی تعدادی از تركیبات تلخ، فلاونوئیدها، كومارین‌ها، اسیدهای آلی، اسیدسیتریك، املاح و ویتامین ها است. لیموعمانی و روغن فرار حاصله از آن به عنوان عطر و چاشنی در صنایع مختلف غذایی كاربرد دارد. روغن فرار لیموعمانی همچنین در صنایع آرایشی- بهداشتی كاربرد وسیع دارد. در طب گذشته از لیموعمانی به عنوان مقوی معده، ضدنفخ، اشتهاآور، ضدعفونی كننده، مسكن سردرد و رفع علائم سرفه و سرماخوردگی قائل بوده اند. لیموعمانی و روغن فرار حاصله از آن بایستی در محل خنك، ظروف سربسته و دور از نور نگهداری شود

منبع : روزنامه شرق