بازی‌های المپیک ۱۹۶۸- مکزیکوسیتی

● نوزدهمین دوره بازی های المپیک ۱۹۶۸ - مکزیکوسیتی،مکزیک
(سیزدهمین دوره مسابقه های وزنه برداری)
رقابت های وزنه برداری المپیک ۱۹۶۸ با حضور ۱۵۰ وزنه بردار از ۵۲ کشور جهان برگزار گردید. در این دوره ۴ تن از قهرمانان المپیک قبل، یوشینو به میاکی، والدمایرباژانفسکی، هانس درازیلا و لئونیدژابوتینسکی حضور داشتند که سه تن از قهرمانی خود دفاع کردند و درازیلا که به یک وزن بالاتر صعود کرده بود از دست یابی به مدال بازماند.
تیم وزنه برداری ایران به علت کوته فکری مسئولان ورزشی کشور به صورت ناقص و تنها با ۴ وزنه بردار به مکزیکو اعزام شد و منوچهر برومند، ناصر درودیان و ابراهیم پوردژم در اوج قدرت از شرکت در المپیک ۱۹۶۸ محروم ماندند. این وضعیت در حالی اتفاق افتاد که تیم های ژاپن، ایالات متحده، شوروی، مجارستان و لهستان با تیم های کامل ۷ نفره در مسابقات شرکت کردند. تیم ایران در نهایت با یک مدال طلا و یک مدال نقره در مکان سوم المپیک قرار گرفت. مرحوم هنریک تمرز هدایت تیم ایران را در این دوره بر عهده داشت.
رقابت های دسته ی ۵۶ کیلوگرم(خروس وزن)در سطحی بسیار بی نظیر برگزار شد به طوری که حتی گنادی چتین رکورددار دنیا به مقام چهارم این وزن رسید و از دست یابی به مدال محروم ماند. محمد نصیری خروس تازه نفس ایرانی که مقام پانزدهمی المپیک توکیو را به دست آورده بود، با صعودی چشمگیربر قله وزنه برداری جهان قرار گرفت. این نخستین طلای وزنه برداری ایران در بازی های المپیک بود که تا سال ۲۰۰۰ هم تکرار نشد. نصیری علاوه بر قهرمانی المپیک، در مجموع سه حرکت ۵/۳۶۷ کیلوگرم وزنه برداشت و ۱۰ کیلوگرم رکورد المپیک را بهبود بخشید و درضمن طلای قهرمانی جهان ۱۹۶۸ را هم تصاحب نمود، نصیری در حرکت دو ضرب ۱۵۰کیلوگرم را بالای سر برد و رکوردی بر جای نهاد که تا سال ۱۹۸۰ پا برجا ماند. در این دسته، ایمره فولدی قهرمان سرشناس مجارستان به علت سنگینی وزن پشت سر قهرمان ایرانی قرار گرفت و همانند المپیک قبل به مدال نقره رسید.
در دسته ۶۰ کیلوگرم(پروزن)، یوشینو به میاکی(قهرمان و رکورددار جهان) از ژاپن با حدنصاب ۵/۳۶۲ کیلوگرم بالاتر از برادرش(یوشی میاکی) و دیتوشانیدزه از شوروی بر سکوی اول ایستاد. نصرالله دهنوی جوان شایسته و ۱۸ ساله ایرانی با مجموع ۳۶۵ کیلوگرم رکوردهای جوانان جهان را شکست و در مکان ششم المپیک قرار گرفت.
پرویز جلایر دیگر مدال آور ایران در این دوره بود که در دسته ۵/۶۷ کیلوگرم با ثبت حدنصاب ۵/۴۲۲ کیلوگرم به مدال نقره رسید و ۵/۱۲ کیلوگرم رکورد ایران را که متعلق به خودش بود بهبود بخشید.
در این وزن والدمایرباژانفسکی (قهرمان المپیک توکیو) که پس از بهبود از آسیب دیدگی شدید زانو پا به رقابت ها نهاده بود با اختلاف ۱۵ کیلوگرم نسبت به نفر دوم(جلایر) به دومین مدال طلای المپیکی اش دست یافت.
در دسته ۷۵ کیلوگرم، ویکتور کوزنتسف(رکورددار و قهرمان جهان) با اقتدار تمام بر سکوی اول ایستاد.قهرمان قدرتمند روس با بلند کردن ۵/۱۸۷ کیلوگرم در حرکت دو ضرب یک رکورد استثنایی برای جهان برپا نمود. ماساشی اوچی از ژاپن به مدال نقره رسید. وی در حرکت یک ضرب یک رکورد جدید برای المپیک بر جای نهاد. دانیل گورگیز نماینده ایران در این وزن که برای نخستین بار در یک رقابت بین المللی شرکت کرده بود به علت ضرب خوردگی در حرکت پرس از رقابت بازماند و حذف شد.
بوریس سیلتسکی در دسته ۵/۸۲ کیلوگرم سه رکورد جدید برای المپیک بر پا کرد(یک ضرب،دو ضرب و مجموع) و با پشت سر نهادن هموطنش ویکتور بلایف(قهرمان جهان در سال ۱۹۶۶) و نوربرت اوژیمک لهستانی (قهرمان جهان در سال ۱۹۶۵) به مدال طلا رسید. بلایف هر چند با رکورد مجموع ۴۸۵ کیلوگرمی سیلتسکی برابری کرد ولی به علت وزن بیشتر بر سکوی دوم قرار گرفت.
در دسته میان سنگین (۹۰کیلوگرم) کارلوکانگاسینمی از فنلاند که رکورددار حرکات پرس و یک ضرب و مجموع سه حرکت جهان بود با اقتدار به مدال طلا دست یافت و رکورد المپیک را نیز که متعلق به گالوانف از شوروی بود به مقدار ۳۰ کیلوگرم بهبود بخشید. وی همچنین رکورد یک ضرب جهان را نیز جا به جا نمود و به ۱۵۸ کیلوگرم ارتقا داد.
در دسته ۹۰+ کیلوگرم، لئونید ژابوتینسکی وزنه بردار غول پیکر اوکراینی تیم شوروی، قهرمان بی رقیب المپیک ۱۹۶۴ و جهان در سالهای ۶۷-۱۹۶۴ با تکرار رکورد المپیک قبل (۵/۵۷۲کیلوگرم) به مدال طلا دست یافت. ژابوتینسکی درحرکت یک ضرب ۱۷۰ کیلوگرم بلند کرد که رکوردی ارزشمند بود.

منبع : سایت پارس اسپورت