اتاق پسر - LA STANZA DEL FIGLIO

سال تولید : ۲۰۰۱
کشور تولیدکننده : ایتالیا و فرانسه
محصول : آنجلو بارباگالو، فدریکو فابریتسیو، وینچنتسو گالوتزو، لورنتسو لوکارینی و نانی مورتی
کارگردان : مورتی
فیلمنامه‌نویس : هایدرون شلیف، لیندا فری و مورتی
فیلمبردار : جوزپه لانچی
آهنگساز(موسیقی متن) : نیکلا پیووانی
هنرپیشگان : مورتی، لورا مورانته، جاسمینه ترینکا ،جوزپه سانفلیچه، رناتو اسکارپا، روبرتو نوبیل و پائولو دِ ویتا
نوع فیلم : رنگی، ۹۹ دقیقه


شهر زیبای آنکونا در ساحل آدریاتیک، ایتالیا. ̎جووانی̎ (مورتی) روان‌کاو موفقی است که با همسرش، ̎پائولا̎ (مورانته) و دو فرزند نوجوانش، ̎ایرنه̎ (ترینکا) و ̎آندره‌آ̎ (سانفلیچه) زندگی خوشبختی دارد. تا این‌که ̎آندره‌آ̎ در اثر یک حادثه در جریان غواصی می‌میرد. حالا زندگی خانواده برهم می‌ریزد و ارتباط همهٔ اعضاء با یکدیگر دچار مشکل می‌شود. ̎جووانی̎ که احساس گناه می‌کند، دیگر نمی‌تواند جواب‌گوی بیمارانش باشد؛ ̎پائولا̎ دیگر نمی‌تواند به سر کارش در گالری خود برود و ̎ایرنه̎ به شدت به ورزش می‌پردازد ...
● موج موفقیتِ فیلم‌سازیِ بازیگران سینمای ایتالیا (از جمله روبرتو بنینی، مائوریتسیو نیکتی، ...) به‌نظر می‌رسد که فروکش کرده است. و در این بین ظاهراً تنها مورتی توانسته، با گرما و صمیمیت، به کارش ادامه دهد. مورتی بازیگر، کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، تهیه‌کننده و حتی سینمادار (سالن نمایش کوچکی در رُم دارد که فیلم‌های مستقل بین‌المللی را به نمایش می‌گذارد) است. ظاهر غیرمتعارفی به‌عنوان کمدین دارد (خوش‌چهره و ریشو است!). هم علاقه‌مند سیاست (چپ‌گرا) است و هم شیفتهٔ ورزش (بازیکن حرفه‌ای واترپلو بوده). و در تمام فیلم‌هایش پیش از هر چیز به ارتباط زندگی‌های خصوصی و عمومی پردازد. از جمله در اتاق پسر که نخستین اثر دراماتیک او از هر نظر، بهترین فیلمش به‌شمار می‌آید. فیلمی که می‌توانست صرفاً ملودرامی احساساتی باشد و حالا در دست‌های مورتی (به‌خصوص در قیاس با فیلم‌های جریان اصلی سینمای هالیوود) بسیار ملموس به‌نظر می‌آید و تصویری واقعی از زندگی معاصرِ خانواده‌های ایتالیائی به‌دست می‌دهد.