باید از خواب بیدار شویم

این‌که در نیمه زمستان خود را متقاعد کنید که گرمایش زمین چیز بدی است شاید سخت به نظر برسد، بخصوص اگر در نواحی بسیار سرد شمال شرقی ایالات متحده یا نواحی شمال زمین زندگی کنید. به همین دلیل، افرادی که در آن ناحیه زندگی می‌کنند گرما را به سرما ترجیح می‌دهند. این عاملی است که منجر به گرد آمدن مردم جهان در مناطق گرمسیری و شمال و جنوب نواحی گرمسیری (که محدود به مدار راس‌السرطان و راس‌الجدی می‌شود) شده است.
آب و هوای گرم‌تر معمولا به معنی فصول رشد غنی‌تر و طولانی‌تر است؛ بنابراین تصورش آسان است که در جهان گرم‌تر، خسارات و آسیب‌های تحمیل شده با امواج گرمای شدید‌تر و با فواید زراعتی درجه حرارت‌های گرم‌تر زودتر متوازن شوند.
تحقیقی که در نهم ژانویه نشریه آمریکایی ساینس (Science) منتشر کرد، نشان می‌دهد علاوه بر جبران دیگر خسارات همراه با تغییرات آب و هوا (توفان‌های مکرر و شدیدتر، افزایش کویرزایی، بالا آمدن سطح آب دریا)، درجه حرارت بالاتر به طور جدی باعث کاهش توانایی جهان در تغذیه خویش خواهد بود. دیوید باتیستی، دانشمند اتمسفرشناس در دانشگاه واشنگتن و رزاموند نیلر، مدیر برنامه محیط و امنیت تغذیه در دانشگاه استنفورد ایالات متحده، اطلاعات را از ۲۳ نمونه آب و هوای مختلف تجزیه و تحلیل کردند و نتیجه گرفتند میانگین رشد درجه حرارت فصل، بسیار گرم‌تر از انتهایی‌ترین سطوح ثبت شده در گذشته خواهد شد.
به این معنی که بجز کاهش ناگهانی و سریع در انتشارات گازهای گلخانه‌ای تا پایان قرن، یک روز با آب و هوای متوسط ماه جولای مطمئنا بسیار گرم‌تر از امواج گرمای خیلی داغی خواهد بود که ما تاکنون تجربه کرده‌ایم و گرمای بسیار زیاد محصولات ما را پژمرده خواهد کرد. باتیستی و نیلر هر دو به اثری که امواج گرمای اصلی بر کشاورزی در گذشته داشته است، مانند گرمای بی‌رحم در اروپای غربی در تابستان سال ۲۰۰۳ توجه داشته و نتیجه گرفته‌اند که بازده محصول عمیقا از این بابت زیان دیده است. در ایتالیا محصولات ذرت تا ۳۶ درصد در سال ۲۰۰۳ در مقایسه با سال قبل خسارت دیده‌اند و در فرانسه نیز تا ۳۰ درصد اثرات مشابهی که در موج گرمای زیاد سال ۱۹۷۲ مواجه شده‌اند، ضرر دیده‌اند. زارعان خسارت دیده در اتحاد جماهیر شوروی سابق کمک کردند تا قیمت غله در سطوح بالای جامعه به زور افزایش پیدا کند. طبق برآورد محققان، نیمی از جمعیت جهان تا سال ۲۱۰۰ با بحران تغذیه ناشی از تغییرآب و هوا مواجه خواهند شد. نیلر می‌گوید: واقعا نگران هستم. ما چگونه می‌توانیم زمین را با این اثرات تغییر جوی تغذیه کنیم؟
هوا گرم و احتمالا هم موقتی است و تاثیر مفیدی بر کشاورزی می‌گذارد. ( گیاهان نیز مثل انسان‌ها عموما گرما را به سرما ترجیح می‌دهند و ممکن است با افزایش سطوح دی‌اکسیدکربن رشد و نمو کنند)، اما آنچه ولفرام شلنکر پژوهشگری از دانشگاه کلمبیا آمریکا نشان می‌دهد، چنان که میانگین دما به سوی گرم شدن برود، آن مزایا کم‌کم تحلیل رفته و سرانجام از بین می‌روند و بازده محصولات رو به زوال می‌گذارد.
هنوز بسیاری از اقلیم‌شناسان معتقدند گرمایش زمین، مناطق خشک را خشک‌تر می‌کند و خسارات بیشتری به کشاورزی وارد می‌آورد. این خبر بویژه برای صحرای جنوبی آفریقا ناگوارتر است؛ منطقه‌ای که به همان اندازه که میزان جمعیت ساکن آنجا در حال رشد است با امواج گرما، خشکی و خشکسالی‌ها در کشمکش است. کمااین‌ که، سانجینجا، مدیر انستیتو حاصلخیزی و بیولوژی خاک زمین نواحی حاره مرکز بین‌المللی کشاورزی گرمسیری در نایروبی می‌گوید: تغییرات آب و هوا برای آفریقا تبدیل به نگرانی بزرگی می‌شود. شاید ما در تمام فصول سال رشد را از دست بدهیم.
بکوشیم کشاورزی را در برابر گرما مقاوم کنیم که این مهم تنها می‌تواند با استفاده از محصولا‌تی مانند ذرت خوشه‌ای و ارزن به دست آید
با این پیش‌بینی‌ها که موجب وحشت ما می‌شوند، باید بکوشیم کشاورزی خویش را در برابر گرما مقاوم کنیم که این مهم تنها می‌تواند با استفاده از محصولاتی مانند ذرت خوشه‌ای و ارزن که اثبات شده است در برابر گرمای شدید مقاوم هستند، به دست آید و باید انواع محصولات پیوندی را پرورش دهیم که بیشتر قادر به تحمل درجه حرارت بالاتر هستند. ما باید حساسیت خود را در مورد محصولات اصلاح شده به صورت ژنتیکی کنار بگذاریم و از آنها استفاده کنیم. ما هیچ گاه نمی‌توانیم از دنیایی گرم‌تر خود را تغذیه کنیم، پس باید بسرعت دست به کار شویم، چون ممکن است سال‌ها طول بکشد تا بتوانیم گونه‌های مقاوم در برابر گرمای بیشتر را به بار آوریم. با این حال متاسفانه در سال‌های اخیر سرمایه‌گذاری درمورد پژوهش در زمینه کشاورزی نیز دچار خشکسالی شده و تحقیقی انجام نگرفته است.
همچنین باید به پیشرفت حاصلخیزی زراعت و کشاورزی بخش‌هایی از جهان مثل آفریقا که با انقلاب سبز اتفاق افتاد، متمرکز شویم. (انقلاب سبز به روندی تحولی در صنعت کشاورزی گفته می‌شود که سال ۱۹۴۵ به دنبال درخواستی از دولت مکزیک مبنی بر تاسیس مرکز پژوهش کشاورزی برای توسعه انواع بیشتر گندمی که می‌تواند در تغذیه سریع جمعیت در حال رشد این کشور مورد استفاده قرار گیرد، آغاز شد.) سانجینجا با اشاره به یک روش ساده که می‌تواند عامل افزایش میزان کود شیمیایی قابل دسترس کشاورزان آفریقایی باشد اظهار می‌کند حدود ۴۴۰ پوند (۲۰۰ کیلوگرم) کود شیمیایی نیتروژن عموما برای رشد ۵ تنی (۵۰۰۰ کیلوگرم) ذرت مورد نیاز است، ولی زارع آفریقایی تنها می‌تواند از عهده تهیه ۸ پوند کود شیمیایی برآید. همچنین می‌توانیم برای نگهداری از خاک‌های غیرقابل زراعت آفریقا که تقریبا ۵۵ درصد زمین این قاره را تشکیل می‌دهد، تلاش کنیم. سرویس اطلاعات خاک زمین آفریقا بلادرنگ نقشه دیجیتالی از خاک‌های صحرای جنوبی آفریقا ارائه کرده که درصدد است به زارعان و مدیران اجازه استفاده بهتر از منابع کشاورزی این قاره داده شود. سانجینجا که عضو تیم طرح نقشه‌برداری است افزود، کشاورزان باید بدانند چه وقت سرمایه‌گذاری کنند و چه زمانی متوقف شوند.
با این حال، محدودیتی در توانایی ما در سازگاری با تغییر آب و هوا وجود دارد. ما هنوز هم به کاهش انتشارات کربن بسرعت و بزودی نیاز داریم و اگر موفق نشویم، گرم شدن بیشتر زمین در آینده نه‌تنها ناراحت‌کننده است، بلکه صرفا باعث وحشت نیز می‌شود. نیلر می‌گوید: باید از خواب بیدار شویم و به این مساله توجه کنیم. ما غذای کافی برای تغذیه دنیای امروز هم نداریم چه برسد به فردا.

مترجم: آزاده ارشدی
منبع:www.time.com

منبع : روزنامه جام‌جم