دانش در برابر ایدز

در پایان سال ،۲۰۰۱ ۸/۱۱ میلیون نفر از افراد ۱۵ تا ۲۴ ساله ناقل ویروس «اچ.آی.وی» بوده اند. البته بیشتر افراد ناقل یا در معرض ابتلا به بیماری از جوانان كشورهای در حال توسعه هستند، اما در كشورهای صنعتی نیز احتمال انتقال این ویروس به حدی است كه هشداری برای مؤسسات آموزش عالی و ابتلای دانشجویان آنها و انتقال بیماری باشد.متأسفانه فاصله زمانی آلودگی به «اچ.آی.وی» و گسترش این بیماری طولانی است و به همین سبب اطلاع از وجود آن به طول می انجامد. از آن جا كه در طول دوران تحصیلات دانشگاهی این بیماری چهره خود را نشان نمی دهد، در دانشگاه های آفریقا مرگ زود هنگام فارغ التحصیلان دانشگاهی به عنوان حقیقتی تلخ پذیرفته شده است و حتی یكی از این دانشگاه ها تخمین زده كه سی درصد فارغ التحصیلان رشته پرستاری آن تا سه سال بعد از اتمام تحصیلاتشان، جان خود را از دست بدهند. این موضوع به روشنی یكی از وظایف آموزش عالی را در تأمین نیازهای جامعه نشان می دهد. خدمات آموزش عالی برای جامعه مبنی بر اندوختن، انتقال، گسترش، اشاعه و به كار بستن دانش است، اما وجود ایدز در جامعه آن را تغییر نمی دهد، بلكه جنبه های دیگری به آن اضافه می كند. موضوع ایدز باید در تمامی جنبه های فعالیت مؤسسات به ویژه انتقال دانش (تدریس)، تولید دانش (پژوهش) و مشاركت در دانش (روابط با جامعه ) وجود داشته باشد و به عبارت دیگر، به طور مؤثر سبب تغییرات اجتماعی شود.واكنش آموزش عالی در برابر ایدز، باید چهار حیطه زیر را در برگیرد:
۱- مؤسسات باید كاملاً بر بیماری و اثرات آن تمركز داشته باشند و كاركنان و دانشجویان در برابر آلودگی محافظت شده و یا دسترسی به مراقبت، درمان و حمایت در صورت ابتلا به بیماری برای آنان مهیا باشد. برای كسب چنین موقعیتی باید تدابیری در همه موارد و از جمله پذیرش دانشجو، عملكرد دانشجو، قوانین بیمه پزشكی و وام، ایمنی شغلی دانشجویان و كادر علمی، بهداشت، مشاوره و آزمایش، جابه جایی تمامی افراد دانشگاهی (یعنی دانشجویان و كاركنان) صورت گیرد.
۲- دانشگاه ها باید تمامی فارغ التحصیلان خود را به بیماری آگاه كرده و درك عملی و نظری درستی از آن به آنها داده باشند. فارغ التحصیلان باید راجع به مهارت ها و وسایل مربوط به بیماری اطلاع داشته و نحوه رویارویی با بیماری را در محیط های شغلی بدانند. برای تضمین این موضوع، موضوع ایدز را باید در دروس تحصیلی همه دانشجویان و نه تنها دانشجویان پزشكی گنجاند.
۳- در این مؤسسات، باید پژوهش برای درمان و مراقبت از این بیماری انجام شود، به طوری كه تمركز اصلی پژوهش بر روی گسترش آگاهی پزشكی و اجتماعی ایدز و روش های مقابله با آن باشد. جامعه از دانشگاه ها انتظار دارد تا افراد كارآموخته خود را برای درك هر چه بیشتر ایدز هدایت كند و امیدوار است تا نسل جدید این دانش آموختگان به درمان، چاره و یا برنامه ای برای جلوگیری از پیش روی این بیماری دست یابد.
۴- در پایان مؤسسات آموزش عالی باید با عوامل دولتی و خصوصی و افراد، برای رویارویی با قدرت ویرانگر این بیماری همكاری كرده و دانش و آگاهی درباره ایدز را در اختیار دیگر مؤسسات و جوامع قرار دهند.به طور كلی، آموزش عالی موظف است به ایدز، چه در خود دانشگاه و چه در سایر نقاط دنیا، توجه كافی مبذول دارد و قضاوت در مورد كفایت عملكرد این موسسات در برابر مخرب ترین فاجعه انسانی را به نسل های آینده واگذارد.

منبع : خبرگزاری فارس