غم ها و شادی های فوتبال عراق

تیم فوتبال عراق اتحاد عجیبی داشت، تیمی مرکب از شیعه ها، سنی ها و کردها. در حالی که هیچ کس فکرش را هم نمی کرد به فینال مسابقات آسیایی رسید، اما یک گل واقعاً تصادفی که با سر و شانه یک بازیکن قطری به ثمر رسید رویاها و آرزوهای بسیاری از عراقی ها را بر باد داد و بسیاری را غمگین کرد.
در روزهای قبل هر پیروزی تیم ملی عراق در این مسابقات با شلیک گلوله های هوایی جشن گرفته می شد اما پس از پایان بازی فینال مسابقات آسیایی قطر، سکوت سنگینی بغداد و سایر شهرهای عراق را دربرگرفت. عراقی ها شگفتی آفرین مسابقات فوتبال بازی های آسیا بودند. آنها در حالی به مسابقات اعزام شده بودند که هیچ امیدی نداشتند، بازیکنان تیم تمرینات زیادی نداشتند، یک بازیکن آنها در ماه سپتامبر گذشته دو روز در اسارت آدم رباها بود و مربی آنها هم سه ماه قبل به دنبال تهدید به مرگ استعفا داده بود، اما این تیم با این وضعیت تا فینال مسابقات رسید و حتی پس از شکست در دیدار فینال هم مورد ستایش طرفداران پرشمارش قرار گرفت.
در بصره طرفداران فوتبال، پس از باخت هم به خیابان ها آمدند و پرچم ها را تکان دادند. در سایر شهرها هم وضع همین گونه بود حتی در عمان هم عراقی های مهاجر به خیابان ها رفتند تا نمایش دلپذیر تیمشان را ستایش کنند.
در بغداد پانزده عاشق فوتبال در مغازه ابومصطفی که تلویزیونش را از خانه به مغازه آورده بود جمع شده بودند تا بازی فینال را تماشا کنند. ابومصطفی در این مورد گفت؛ «دلم نمی خواست بازی را در خانه ببینم، دلم می خواست در کنار سایر دوستانم باشم، این گونه حس بسیار بهتری دارم...»
این پانزده نفر در نیم ساعت اول بازی بسیار خوشحال بودند، تیم عراق بازی بسیار خوبی ارائه می داد و آنها فریاد می زدند؛ «عراق برنده می شود، عراق برنده می شود» و البته ستاره عراقی ها محمد سعید دروازه بانی بود که چندین فرصت عالی را از بازیکنان قطر گرفت.
زیدون طالب ۳۰ساله که همراه برادرش - که شش ماه قبل ناپدید شده - به استادیوم الشعب بغداد می رفت تا مسابقات را تماشا کند امیدوار بود که تیم عراق در این بازی پیروز شود. او می گفت؛ «اگر عراق در این بازی پیروز شود مردم بهانه یی برای جشن پیدا می کنند. اگر ما پیروز شویم همه جشن خواهند گرفت و برادر من، هر جا که باشد، خوشحال خواهد شد.»
اما زمانی که قطری ها گل خود را به ثمر رساندند سایه یی از غم آنها را فرا گرفت. در این مقطع حتی یکی از کسانی که در حال تماشای بازی بود گفت؛ «بازیکنان ما تلاش نمی کنند که بازی را مساوی کنند، آنها از قطری ها پول گرفته اند و می خواهند آنجا بازی کنند. بازیکنان ما اگر به قطر بروند و تابعیت آنجا را بگیرند کلی پول به دست می آورند.»احمد شهاب ۲۶ساله اما از نتیجه خوشحال بود. او گفت؛ «خدا را شکر، ما مدال نقره مسابقات را به دست آوردیم.»
● نکاتی از فوتبال عراق
▪ اولین بار انگلیسی ها فوتبال را در جنوب عراق به بچه های مدارس معرفی کردند.
▪ بوراعشایا بازیکن تیم ملی عراق در سال ۱۹۵۴ به انگلستان رفت تا برای تیم بریستول رورز این کشور بازی کند.
▪ عدی پسر صدام حسین رئیس فوتبال عراق در دوره حکومت پدرش بود. او بارها بازیکنان را به دلیل نتیجه نگرفتن شکنجه کرد و به زندان انداخت.
▪ تیم عراق در مسابقات المپیک ۲۰۰۴ آتن تا مرحله نیمه نهایی مسابقات پیش رفت.

منبع : روزنامه اعتماد