یک انقلابی

مرضیه حدیده چی، خواهر دباغ، خواهر طاهره و مرضیه دباغ و خواهر زینب احمدی نیلی عناوین مختلفی است که بر نماد زن مبارز ایرانی در عصر انقلاب دلالت می کند. زنی که همراه با فرازهای حساس تاریخ معاصر آمیخته است و حضور زن ایرانی در صحنه های معاصر بی نام وی معنا نمی یابد.
حضور او در لبنان، سوریه و حتی نوفل لوشاتو در کنار امام خمینی (ره) مردانگی را در سیمای زنی متجلی ساخت. حتی می توان با تصویر ایشان از نقاط تاریک زیادی در تاریخ معاصر پرده برداشت.
شرکت فعال در کارهای عملیاتی، چاپ، تکثیر و توزیع اعلامیه، نوار و کتاب و شرکت در کلاس های مختلف آموزشی وی را به شخصیتی چندبعدی تبدیل کرده است. نام او خط بطلانی بر روی فرضیه های نادرست در باب چگونگی حضور زن در اجتماع در قامت زن مسلمان می کشد. از این رو نام وی تنها در قالب شناسنامه یا زندگینامه ساده نمی گنجد. حضور وی تاریخ حضور حماسی زن ها را پیش می کشد. مبارزه کردن، شکنجه شدن و باز هنوز سربلند ماندن نام زن های برجسته اسلام را احضار می کند تا نشان دهد تصویر مهجور بودن و تحدید شده ای که از زن مسلمان ارائه می شود، نادرست بوده است.
حضور مستمر و مستقیم ایشان در کنار روحانیون مبارز انتخاب راه صحیح را نشان می دهد و فعالیت ایثارگرانه اش نمایشگر فعالیت جدی زنان ایرانی است. وقتی امام خمینی (ره) پیام خود را برای یکی از بزرگترین قدرت های جهان یعنی شوروی و شخص گورباچف به دست ایشان سپرد، نشان داد حیاتی که انقلاب سال ۱۳۵۷ برای مردم ایران پیش بینی می کند، تا چه اندازه متفاوت و منحصر به فرد است.
این پیام می بایست توسط یک زن فرستاده می شد و این به خودی خود یک پیام اساسی بود. درباره زندگی ایشان یادداشت ها و کتابی موجود است که مراجعه به آنها می تواند روشنی بخش باشد. اما به نظر می رسد هنوز کاری به جز همین نوشتن و نقل کردن صورت نپذیرفته است. امید است با تأمل عالمانه در مورد زندگی ایشان در ارتباط با ساختار اجتماعی سال های پیش از ۵۷ و آنچه بعدها به وقوع پیوست، بتوان حرف های تازه ای مطرح کرد.

منبع : روزنامه ایران