شیشه شکسته

● کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس: بیلی ری. بازیگران: هیدن کریستنسن، پیتر سارسگارد. کلوئه سوینی، هنک آزاریا. مدت: ۹۵ دقیقه.
فیلمی که داستان‌اش دربارهٔ خبرنگاری است که دروغ می‌گفته، نباید فیلم به‌خصوصی باشد، ولی آنچه که ماجرای استیون گلاس را متمایز می‌کند، این است که او برای یکی از معتبرترین روزنامه‌های سیاسی آمریکا، نیوریپابلیک، کار می‌کرده. این ماجرای بسیار ساده و در عین حال خیلی جذاب، داستان روزنامه‌نگار جوان و موفقی است که تقریباً تمام مقالاتش ساختهٔ ذهن خود او بوده‌اند. دروغ‌ها و گزافه‌گوئی‌هایش در نهایت با انتشار مقاله‌ای از ”باز بی‌سینگر“ در وینیتی‌فر افشا می‌شود. به‌نظر می‌رسد که استیون (کریستنسن)، به‌خصوص تحت نظارت سردبیرش مایکل کلی (آزاریا)، کار خلافی انجام نمی‌دهد، و مقالات‌اش همیشه خردمندانه، دراماتیک و کاملاً دست اول هستند. ولی وقتی چاک لین (سارسگارد) منفور، مسئولیت روزنامه را به‌عهده می‌گیرد، متوجهٔ تناقض‌هائی در بعضی مقالات او شده و در نتیجه، تمام دروغ‌های او آشکار می‌شود.
تماشای این فیلم که نه بی‌رمق است، نه خیلی نمایشی و نه چندان به دنبال جلب توجه، از ابتدا تا انتها، لذت‌بخش است. در دیالوگ‌ها و همین‌طور کارگردانی، صرفه‌جوئی رعایت شده و حتی با استفاده از کلیشه، مسائل مختلفی را هم طرح می‌کند؛ از ناامیدی یک انسان گرفته تا سیاست‌های متداول در دنیای مطبوعات و بررسی ماهیت پیچیدهٔ حقیقت. گرچه اولین باری است که بیلی روی در صندلی کارگردان نشسته ـ او قبلاً در نوشتن چند فیلم‌نامه شرکت داشته ـ ولی فیلم‌اش، خیلی واقعی‌تر، درگیرکننده‌تر و قوی‌تر از بسیاری از فیلم‌های هالیوودی است. کریستنسن هم اینجا بازی خوبی ارائه داده؛ در یک کلام فیلم با برخورداری از بازی و کارگردانی عالی، به یادماندنی و هوشمندانه است.

منبع : مجله دنیای تصویر